Grażka - kochana i kochająca :)

GRAŻKA

Przez około dwa lata była bardzo szczęśliwą sunią... Miała ukochaną panią - nauczycielkę na emeryturze, mieszkały sobie razem w domku z ogródkiem. Jednak los bywa niesprawiedliwy i podły - i zabrał psince opiekunkę

Ponieważ były samotne - tylko dzięki rozpaczy Grażki odkryto, że jej pani nie żyje

Później...nie miał się kto sunią zająć

Błąkała się więc dłuższy czas - aż w końcu, szczenna, trafiła pod opiekę sąsiada... nie mógł patrzeć na nieszczęśliwego psa, a czas rozwiązania sie zbliżał. Pan zajął sie nią troskliwie - więc Grażka mogła spokojnie poświęcić się macierzyństwu.

Jednak długo nie mogło być tak pięknie - pan rozchorował się poważnie... W ten sposób w połowie października sunia trafiła do nas - wraz z 8-mką przepięknych maleństw.
Dzieciaczki powolutku znajdowały swoich opiekunów- ale mamusia ciągle czeka na zmianę losu. Na swojego człowieka - który będzie JEJ ukochanym opiekunem, i którego już nic i nikt jej nie odbierze...

Grażka jest nie tylko piękna, ale i kochana - bardzo przyjazna, zarówno dla ludzi, jak i psów, jednak cały czas jest jakby "na uboczu"...
Bardzo przypomina, i z wyglądu i z zachowania - [link widoczny dla zalogowanych] - tylko jest od Sońki większa.

Ponieważ całe swoje 2-letnie życie Grazka przebywała w domku z ogródkiem - nie nauczyła się chodzić na smyczy i wyprowadzenie jej z kojca na sesję foto (na smyczy właśnie) - wywołało jej zdecydowany opór. Po odpięciu smyczy - nie było juz takich problemów

Z całej gromadki przepięknych grażkowych dzieciaków pozostały jeszcze dwie sunie... Ponieważ zaczynają podrastać, a schronisko nie jest dla psiego dziecka dobrym domem pokażę je światu

Może świat się zakocha i przyjedzie po którąś?

A ich mamusia... wciąż czeka na poprawę losu. Przemyka gdzieś z boku, nie rzuca się w oczy, smutna taka

Ach! To było 5 sekund przypadkowego jej pobytu w moich objęciach, musiałam ją po prostu chwilkę przytrzymać... Spojrzałyśmy sobie w oczy. Cmoknęłam ją w czółko. Machnęła ogonem. I była moja, a ja - jej...

A potem... Chciałam ją pogłaskać - sama wyrastała jak spod ziemii, chciałam pstryknąć fotkę - sama pozowała... Gdy zaczęłam się zamartwiać, że taka smutna - zaczęła jak na zamówienie wspaniałą zabawę ze swoją córeczką, a potem z innymi psiakami

Piękny widok - mówię Wam

Jest wspaniała - wypiękniała jeszcze bardziej, ma lśniące futerko. Ogonek w chwilach podniecenia jakąś sytuacją zwija się w ślimaka

Jednocześnie rozsądna, nie awanturuje się, gdy coś się dzieje - najpierw z pewnej odległości ocenia sytuację i albo chroni się w swoim kojcu, albo podbiega. Trzeba zdobyć jej zaufanie, zasłużyć sobie na nie...

Głaskałam jej łepek z czułością, a ona oczy tylko przymykała... Siedziałam na śniegu, nie zważając na inne psie ogony usilnie próbujące mnie sobą zainteresować. Grażka stała przede mną. Słońce nas ogrzewało. A z jej oczu "bił" taki spokój, taka mądrość... Nie zapewnię jej domu, ale może ktoś na świecie, kto może to zrobić - dostrzeże w mojej Grażce to samo co ja?...

I pokocha jeszcze mocniej?

Na domek czeka nadal jej ostatnie dziecię - przecudny rudzielec. Była najbardziej nieufna, teraz obserwowałam jej radosne zabawy - widać z wiekiem staje się odważniejsza

I będzie tak mądra jak jej mamusia...

Grażka jakoś szczęścia nie ma... Po artykule w [link widoczny dla zalogowanych] zgłosiła się jedna zainteresowana osoba, ale na tym jednym telefonie się skończyło

A Grażątko to już naprawdę cudne, wesołe dziewczę

Jest prowodyrką całej masy psich zabaw, pogoni i szaleństw

Ciągle w ruchu - wszystko i wszystkich ma na oku. Ale nadal nie leci do obcej osoby - trzeba cierpliwie ją przekonać, że warto, że obcy nie znaczy zły...

Na nowych fotkach uwieczniłam "maleńki" wykop jaki zrobiła w ramach wakacyjnych zajęć relaksacyjnych

Ha!
MOJE Grażątko ma domek! Własny, prywatny, z kochającymi ją ludźmi

Ach

Jej przyszła pani - Ola - wraz z mężem, już od pewnego czasu rozglądała się za psiakiem, łagodnym, bo "na stanie" rodzinnym jest 8-miesięczny mężczyzna

Ponieważ mieszkają w okolicach Wielunia stwierdzili, że zamiast kupować szczeniaczka - mogą dać dom jakiejś psiej biedzie w potrzebie. Tym sposobem trafili na stronkę schroniska. Przyjechali do nas bez konkretnego "typu", choć ogólnie psiaki już znali.

Na miejscu... no wiecie - Grażka jak już złapie czyjeś serce, to nie puszcza, jestem tego przykładem

Więc - gdy poznali Grażkę - "wpadli" zupełnie

Do tego okazało się, że teść Oli był uczniem pierwszej, zmarłej, pani Grażątka - nigdy nie przestanę się dziwić, jakie los potrafi zatoczyć koło...

Dziś, drugiego dnia pobytu naszego słonka w nowym domku, po przesympatycznej rozmowie via telefon z Olą, mogę stwierdzić, że cieszę się jeszcze bardziej

Tę moją radość podziela nie tylko nowa grażkowa rodzina - ale i sama bohaterka tej opowieści

Wyobraźcie sobie, że już szaleje w zabawie

Przy najmniejszym członku rodziny jest natomiast nad podziw spokojna - mam nadzieję, że tę delikatność zachowa

Oczywiście najbardziej tęskni za SWOJĄ Olą

- mimo tak minimalnego czasu już za nią popłakuje...

Zaraz wyślę Oli link do grażkowego topiku z zachętą, by wśród nas zawitała, a Wam zdradzę, że w piątek Grażka najprawdopodobniej pojedzie z rodzinką towarzyszyć swojej ukochanej już pani w obronie pracy magisterskiej

Kciuki więc wypada nam też trzymać

Grażka wszystkiego naj na nowej drodze życia

Spisuj się kobieto!

I kciuki trzymam oczywiście, a Pesteczka z Misiem swoje psie lapki (mam nadzieję, że to się liczy

)

Najbardziej to ja sie ciesze!A wiecie dlaczego?Bo to przez moj wredy charakter Grażka ma teraz kochająca rodzinke i wspaniały domek!Tak,tak ,dobrze czytacie!
A bylo to tak..W czerwcu Ewa poprosila mnie o zrobienie wywiadu w rodzince,ktora chce adoptowac Grażkę.Rodzinka była z Piekar,a więc blisko mnie.Ewa była dośc sceptycznie nastawiona,bo jak twierdziła,nie bardzo może dogadac się z przyszlą wląscicielką Grażki,choc bardzo jej zależalo na adopcji.Pojechałam i jak sie okazało...Grażkę chciala adoptowac rodzinka z..10-ciorgiem dzieci!W dodatku tylko DWIE osoby w tej rodzinie pracowały..Nie mam nic przeciwko wielodzitnym rodzinom

..ale..

trochę za dużo ich było,mieszkanko ciasne,poglady na rozmnazanie nie wymagajace komentarza..Chodzi mi oczywiście o rozmnażanie psów..

Do tego matka tej rodzinki przebąkiwała coś mętnie,o jakims psie,którego trzyma na działce..Wierzcie mi,ze zrobiłam wszystko,żeby ich zrazić do adopcji..

Oczywiście cały czas mówiąc,jakby Grazce było u nich dobrze..Na koniec obiecałam oczywiście ,,zyczliwie,,,że będe przyjeżdżała na kontrole poadopcyjne.. :

Przekazałam Ewie wieści i załamalam ją kompletnie..
Na drugi dzien pani zatelefonowała do mnie,że ...,,nie chce juz tego psa,,
Sporo mam uroku osobistego,nie?!

Historia to niesłychana

Grażka znów jest kochana

Kciuki mocno trzymamy

i na Zwierza zapraszamy

Edyta napisał:

...Sporo mam uroku osobistego,nie?!

Chodzący takt

i jak widać tak miało być hehe

Ja wczoraj wieczorkiem już widziałam, ze Grażunia ma nowy domek, ale niestety nie mogłam napisać nic, bo wątek był jeszcze w dziale "Psy do adopcji", wiec zostało mi tylko grzecznie uryczeć się ze szczęścia

i czekać na przeniesienie wątku

Bo Grażunia jakoś tak wybitnie mi zapadła w

, ona ma coś takiego w sobie, ze naprawde dziwiłam się, czemu tak długo nikt się nią nie zainteresował...

Grażeńko - samych dobroci w nowym domeczku

no.... super wieści. Fajnie, że suni tak się udało, szczególnie po utracie wcześniej posiadanego Człowieka.
A Ty Edyta - po prostu tak trzymaj

merdanko od Misia
pozdrowienia - Misiowaty

MałGośka napisał:

Małgosiu, pilnie informowałaś o kolejnych adopcjach dzieci Grażki, więc zakładam, że także ten rudy cudaczek od dawna ma już dom. Powiedz, że mam rację.

Aaaa. No patrz - faktycznie nie ma tu wzmianki o Misi

Ale, ale. Joaśka po futrze oberwie - bo wygląda na to, że nie śledzi losów wieluniaków dokładnie

Pamiętasz jakie stworzenia ogoniaste zmieniły narodowość dzięki Pajuni?

A widzisz

A może ktoś wie co nowego słychać u Grażki??