Pluto (sznaucer olbrzymi) pies z bajki...

PLUTO

Pluto imię ma doskonale dobrane

Chłopak - jak jego bajkowy imiennik - ma masę pomysłów, niekoniecznie jednak przez ludzi wyczekiwanych

Ale co się dziwić, taki młodzik może mieć jeszcze pstro w głowie

Urodził się w czerwcu 2005 roku, ma więc w tej chwili niewiele ponad półtora roku. Sznaucer olbrzym.

Od szczenięcych czasów Pluto mieszkał sobie szczęśliwie razem ze ukochaną panią w mieszkanku w bloku. Życie jednak rzuca różne kłody nie tylko pod ludzkie nogi, ale też pod psie łapy... Z powodów rodzinnych pani Pluta nie mogła dalej być jego opiekunką - psiak więc najpierw wylądował w jej firmie, jako pies stróżujący, na podwórku. Pozostawiany jednak samemu sobie urządzał samodzielne wyprawy krajoznawcze... Nie było to dobre rozwiązanie - więc ostatecznie w styczniu Plutuś zamieszkał w naszym schronisku.

Jest z niego świetny psi towarzysz, w końcu przez całe swe półtoraroczne życie był pod opieką starszej kobiety, nie sprawiając jakiś większych problemów.

Ludzi Pluto kocha, choć i własne zdanie próbuje czasami przeforsować głuchnąc nagle totalnie lub robiąc wręcz przeciwną rzecz od oczekiwanej

Wobec innych psów jest przyjacielsko nastawiony, chyba, że ten drugi kudłacz za bardzo daje mu się we znaki. Potrafi wtedy sprowadzić pyskacza "do parteru".

Podczas sesji foto ciężko było się doprosić by stał w miarę spokojnie

ale to akurat nie jest dziwne - w końcu wreszcie był na spacerku, trzeba było tyle rzeczy na raz zrobić, obwąchać tyle trawek, przywitać się z każdym - więc robił to wszystko... na raz

Niestety Plutuś nie prezentuje się już zbyt dystyngowanie, choć wciąż można dostrzec jego urodę. Ostatnio strzyżony był w zeszłe wakacje, do tego doszło zniszczenie sierści przy obecnych pogodach, a i samo życie schroniskowe przecież nie toczy się na kanapach

Pluto potrzebuje domu, w którym na nowo odkryta zostanie jego uroda, ale przede wszystkim będzie mógł spędzać czas z własnymi ludźmi, chodzić na długie spacerki, mieć w posiadaniu na nowo swoją miskę i posłanie...

Wysłany: Nie 1:09, 25 Mar 2007

Pluto tak cudny - a jakoś tłumy nie "walą" po niego drzwiami i oknami...

Czemu? Bo zaniedbany? Przecież to psiak dla ludzi z wyobraźnią - takich którzy potrafią go zobaczyć oczami duszy w pełnej krasie, i dla których ważniejszy jest jego charakter...

Siedzi więc nasz bajkowy pies samotnie i smutno na swej budzie. Nie podrywa się już nawet na widok kolejnego odwiedzającego...

Prima aprilis miał dla nas przygotowaną niespodziankę, i to wcale nie w postaci typowego niekoniecznie miłego żartu

Niespodzianka była nad wyraz radosna

Dzięki działaniom dogomaniaczki weszki Pluto wpadł w serca rodziny p. Henryki z drugiego końca Polski - bo aż z Biecza koło Gorlic.
Domek zapowiadał się wspaniały - sprawę adopcji łobuzowatego psiaka dokładnie przemyślał i mimo snucia przeze mnie i weszkę różnych czarnych scenariuszy

- wciąż bardzo psa chciał

Problemem stał się transport. Odległość dzieliła nas potężna, mimo chęci podzielenia trasy na odcinki - z dnia na dzień plutkowe szczęście domowe się oddalało

Widać jednak Plutuś przyciąga do siebie różnorakie cuda - bo nasz apel o pomoc w transporcie dojrzała Aneta z Mysłowic, która sama parę tygodni wcześniej adopcję kudłacza rozważała. Skoro rozsądek wziął górę nad emocjami i nie mogła dać Plutkowi domu... postanowiła zaofiarować mu dowóz do czekających tak bardzo na niego ludzi

Łącznie Aneta pokonała ponad 800 km, wyprawa zajęła jej cały dzień. Co jakiś czas dzwoniła do mnie z trasy zdając relację z kolejnych etapów i wciąż zachwycając się swym podopiecznym

Ponoć chłopak w podróży był wręcz idealny, grzeczny, i tak słodki, że wręcz zacytuję Anetkę: "Pluto to anioł!"

W Bieczu na podróżnych czekała nie tylko zdenerwowana rodzinka, ale i tłumek sąsiadów

Powitanie było więc królewskie - ze świtą

P. Henryka rzuciła się całować i tulić swego nowego towarzysza, a jej mąż pokazał Plutkowi jego dom i okolice, tłumacząc cierpliwie i opowiadając co i jak

Do radosnych przytulań dołączyły się też dwie córy w wieku gimnazjalnym, a jedynym niezbyt uradowanym osobnikiem był kot ostentacyjnie przechadzający się przed zszokowanym psim nosem

Po pierwszej dobie nowego życia otrzymałam liścik

Henryka napisał:

Plutuś jest taki kochany, że wszyscy sie nim zajmujemy. Wczoraj był kąpany i był pan weterynarz, ale niestety nie udało się Plutusia całkiem ostrzyc, bo pokazał weterynarzowi gdzie jego miejsce

Wszystko było w porządku dopóki nie wyjął nożyczek i wtedy Plutuś pokazał swoje ząbki. Ja mogłam go trochę ostrzyc ale weterynarz nie. Plutek spał cała noc "jak zabity" i rano witał się podskakując do mnie i biegając po całym domu. Teraz też się trochę rozbrykał i siedzi na Elizy łóżku, strasznie się chce bawić i podskakuje. Mówię mu że piszę do jego Pani i że za chwilę pójdzie na spacer. Na razie staramy się żeby sobie z kotem nie wchodzili w drogę ale myślę że się przyzwyczają. Dzisiaj jak szłam z pracy Plutuś siedział z mężem na polu i mnie poznał, bardzo się cieszył i wyskakiwał do góry. Później trochę go ostrzygłam i był jeszcze raz kąpany. W sobotę będzie weterynarz i może go ostrzyże maszynką, a jak nie to ja to zrobię.

Następnego dnia cudny sms-ik

Pluto w pełni czuje się już panem domu, szczeka na obcych. Wczoraj była u mnie koleżanka z dziećmi - Plutek bawił się z jej córką, ganiał za nią i wskakiwał na ramiona, sporo było śmiechu i zabawy. Bardzo zaakceptował męża, słucha co do niego mówi, a ja jestem do zabawy. Rano się wita i cieszy, ale jak zobaczy, że mąż niesie smycz to już idę w odstawkę i na mnie nie zwraca uwagi

Jestem zazdrosna o Plutusia, który już zawładnął naszymi sercami.
Musimy jeszcze popracować nad relacjami z kotkiem.

I dziś kolejny liścik

Przesyłam Pani kilka zdjęcia naszego pupilka tylko jeszcze przed strzyżeniem. Plutuś jest szczęśliwy, tylko dzisiaj trochę pogonił kotka.
Dzisiaj było trochę zabawy, bo dostał nową piłkę (wczoraj pogryzł dwie). Na polu pił wodę ze swojej miski a gdy nie chciał więcej przewrócił miskę i nosił w zębach. Mężowi przyniósł jednego buta jak powiedział że idzie z nim na spacer .
Plutuś szybko się uczy i jest mądry.

A to fotki Anety - z podróży i pierwszych wspólnych chwil w domu, z własnymi ludźmi

"Uśmiechnięty Pluto w podróży"

"Spacerek w czasie długiej podróży"

"Łapy, łapy, cztery łapy, a na łapach pies kudłaty"

"Jaki jestem znowu szczęśliwy"

"Ja i moja nowa pani"

"Jesteśmy szczęśliwi na pierwszym spacerku wokół domu"

"Jak pięknie rosną kwiatki w moim ogródku"

"Oglądałem moje mieszkanko"

No nie no Plutek, nie bądź taki, daj się ostrzyc

Ty wiesz ile psich kobietek będzie się wtedy za Tobą oglądało?

Pozwól, że Ci pokażę Twoją [link widoczny dla zalogowanych] - widzisz jak wypiękniała?

Także chowaj ząbki i bądź dzielny!

I czekamy na więcej zdjęć uśmiechniętego pycholka i szaleństw, bo z tego co czytam to Plutek chce chyba się wycieszyć za wszystkie czasy

cudownie

Dla takich chwil warto żyć

Super PLUTOO starsznei sie ciesze ze juz masz swoich ludkow swoj dom z naciskiem na slowo SWÓJ

Chciałabym serdecznie podzekować Pani Anecie z Mysłowic i jej mężowi za dowiezienie nam Plutka który jest wspaniałym psem.

Henryka

Witamy na forum

I niecierpliwie czekamy na wieści z Plutkowego życia

Plutek jest wspaniały. Musimy tylko jeszcze pracować nad relacjami z kotem , ale na razie staramy się aby nie wchodzili sobie w drogę ale myślę że z biegiem czasu się przynajmniej zaakceptują. . Plutuś zaprasza do zabawy podskakując i otwierając szeroko śliczny pyszczek. Co dzień odkrywamy wpólnie coś nowego i zaskakującego w jego zachowaniu. Dzisiaj np. powiedziałam mu że sobie posiedzimy , to on pierwszy był na fotelu. Bardzo lubi bawić się piłką. Teraz jest z mężem na podwórku i muszę już iść z nim się pobawić.

Henryko

, witam serdecznie

Miło, że dołączyłaś do rodziny wieluńskich zwierzomaniaków

Czekam na kolejne wieści z życia Pluto

Wow! Plutowy Człowiek na forum! Jak szybko, jak miło!

Ach, Henryko - bardzo się cieszę z Twej, tu na forum, obecności

Pisz, pisz! Wszyscy tu jesteśmy żądni wiedzy jak Wam idzie udamawianie wieluńskiego dzikusa

Zastanawiam się też czy aby Plutek za bardzo Wam na głowy nie wejdzie

Jaki Plutuś uśmiechnięty

Witaj Henryko w rodzinie

i pisz jak najczęściej jak się miewa "nasze" cudo kudłate

Dołączył: 26 Mar 2007

no no to Plutuś ma charakterek bo nasz Pako to duza przytulanka ale najważniejsze że wszyscy jesteście szczęśliwi

Ogromne wyrazy uznania dla dogomaniaczki weszki i oczywiście wspaniałej Anety i jej męża

! Henryko witaj

, czekamy na częste i długie relacje (i fotorelacje oczywiście) z życia szczęśliwego Pluta!

[/i]

P.s.
Czy Pluto załapał się już na "firmową" adresówkę? Jeżeli nie, to Henryko baaaardzo proszę

kupcie niezwłocznie swojemu pupilowi jakąkolwiek adresówkę, to naprawdę tania a jednocześnie ogromnie przydatna rzecz.