Piękny ON-ek Bakcyl - zakochanym Herosem :)

BAKCYL

Piękny to zdecydowanie za mało powiedziane - przecudny po prostu

Jest młody, ok. 2-letni, wesoły, pełen energii, której nie ma gdzie wyładować zamknięty w kojcu...

Przybłąkał się na początku kwietnia do podwieluńskiego gospodarstwa i przez parę dni... nie chciał sobie pójść

Niestety właściciele tego domu nie brali nawet pod uwagę adopcji, bo się go bali. Widać eweidentnie, że to nie "psiarze" - bo poza wielkością to słodki chłopak!
Gdy go Ewa zabierała z terenu, który już pilnował

- Bakcyl pięknie szedł na smyczy, bez problemu wskoczył do auta - zachowywał tak, jakby pół życia spędził w podróżach

Jest psem łagodnym, ale zastresowany (czyli np. wyprowadzony na krótką sesją foto, podczas której cała zgraja małych psich krzykaczy usiłowała mu podgryzać pięty

) potrafił skoczyć w kierunku jakiegoś psiaka. Nie było jednak w tym zachowaniu jakieś agresji tylko zwykłe poddenerwowanie.

Czyli - Bakcyl to niezwykle piękny, pełen życia psiak, który niecierpliwie czeka na własnego człowieka i zwyczajne życie - z zabawami, spacerami przy nodze swego pana...

Tadam!

Wygląda na, że wczoraj naszego Bakcylka odnalazła jego ludzka połówka

Piotr właśnie stracił poprzedniego psiaka Hektorka - najprawopodobniej przeszkadzał złodziejom okradającym sąsiedni zakład, więc "pomogli" mu w odejściu za TM

Hektor był psim "głupolem", co zapewne zaważyło na tym strasznym zdarzeniu...

Na szczęście Bakcylek już swym wyglądem budzi respekt, a i zachowaniem nie będzie zachęcał do kontaktu

Piotr długo mi opowiadał o pierwszym dniu spędzonym ze swym nowym przyjacielem

Przede wszystkim Bakcyl już u nas zwany był Herosem - i to imię nowej rodzinie się bardzo spodobało (a Babcia nawet używa zdrobnienia... Eros

)

Tak więc Herosik ma wielki, przepiękny, pełen drzew i krzewów ogród, śpi sobie w garażu, a jego ludzka rodzina jest bardzo liczna - więc raczej nudzić się nie ma szans

Już widać, że Piotr uważany jest przez naszego chłopaczka za pana - w końcu to z nim wkroczył w nowe życie, z nim chodzi na spacery i to od niego otrzymuje jedzonko

Acha - polubił Warkę (spokojnie - to suczka sąsiada), ale dwa wyżły kolejnego sąsiada to już niepotrzebna konkurencja - więc się chłopaki obszczekują

Najfajniejsze jest to, że Herosik mieszka bardzo blisko mnie - na sąsiedniej ulicy, więc już się z Piotrem umówiliśmy na niedługie spotkanie

No to jak dom pod kontrolą to genialnie

No i tradycyjnie powodzenia chłopaku

...Eros..

Ania, Ty się nie nabijaj, wszak nasz Heros ma sąsiadkę - Miss Wielunia... Polski... Świata

to jak ma nie być Eros

Wszystkiego NAJ w nowym domku, pozdrowienia dla Piotra i Rodzinki (szczególne dla Babci

)
Tak, tak, o naszym Mirzysku mowa

Hektorek... [']

Witam, jestem nową pancią urwisa Bakcyla,a dziewczyną wyżej wspomnianego Piotrka.Piesa jest wspaniała.powolutku zadomawia się na swoim nowym terytorium i przyzwyczaja do rodziny.niestety nie potrai się przekonać do naszego kota

,ale na szczęście kot rządzi w domu a pies na dworze,tak więc właściwie nie wchodzą sobie w drogę.pozdrawiam

Bakcyl piękny, rzeczywiście nawet podobny do onka

bądz szczęśliwy jak inne nasze szczotki

Ana, witam serdecznie

Bardzo się cieszę, że Bakcyl tak ładnie aklimatyzuje się w domku

A odnośnie awersji do miauczącej części rodziny... jeśli cierpliwie będziecie Bakcylowi okazywać swoje niezadowolenie z powodu niewłasciwego traktowania kota to może w końcu zrozumie, że nie powinien. U mnie zadziałało

Z początku Hektor patrzył na mnie z miną nieszczęśliwego psa, któremu odbierają TAKĄ okazję do zabawy, ale z czasem niechęć przerodziła się w obojętność.

Ana, pisz jak najczęściej jak się "nasze" Bakcylątko miewa

A może jest szansa na fotki psa szczęśliwego?

Witam serdecznie! Tez przyłączam się do apelu o zdjęcia

Ana!

A Piotr tak się "zastrzegał", że tak od razu się w necie nie pojawicie

Strasznie się cieszę

Właśnie rozmawiałam z Ewą - ponoć Piotr z Herosem byli już u nas w odwiedzinach. Dumny pies z jeszcze dumniejszym panem

I (również ponoć

) Piotr twierdzi, że Herosik to musi być dużo młodsze psisko - bo taki z niego jeszcze łobuz

Ma już (ponoć

) pierwszą pogoń za lekkoduchem za sobą!

Widzisz Ana - musisz sama co nieco skrobnąć tutaj, bo ja chyba nadużywam tego "ponoć"

Jak będziecie mieć fotki to podeślijcie: [link widoczny dla zalogowanych] - pokażemy je światu

Witaj, Ana! Ja w sprawie kota - może Wasz niepokój jest przedwczesny. Koty czasami same potrafią uregulować swoje stosunki z psem. Na niekorzyść psa, oczywiście

cześć.Zdjęcia oczywiście będą,a na zdjęciach psina nie do poznanja.jak sobie przypomnę jaką Heros miał minę w schronisku to nie mogę uwierzyć,patrząc na niego teraz,że pies może sie tak zmienić.jeśli chodzi o sounki z kotem{kot ma na imię Zygmunt}to zaczyna się robić coraz śmieszniej.Wczoraj przyłapałam Zygmunta jak stał na balkonie i prychał na Herosa,który stał pod balkonem.Pies nie mógł się nadziwić,że to małe futrzaste zwierzątko czegoś w ogóle od niego chce.Kot z kolei miał taką minę,jakby myślał,że to jego prychanie i syczenie na pewno przestraszy nowego domownika i że piesa ucieknie gdzie pieprz rośnie

Ale,tak jak mówicie,dam im po prostu troche czsu i wszystko się ułoży.Poza tym wszystko w porządku.my poznajemy Heroska,a on poznaje nas.

Ana witaj. Wspaniale wiesci aklimatyzacyjne.
Pies z kotem ponoc moze zyc w zgdzie wiec i moze Twoim facetom sie uda wyrobic sobie nic porozumienia.
A przemiana psa coz te schroniskowe biedactwa chyba naprawde jakas wrozka podmeinia bo jak popatrze na zdjecia psiakow w schronie a pozniej na te co je nowi wlasciciele zamieszczaja to nei te same zwierzaki.

ana napisał:

jak sobie przypomnę jaką Heros miał minę w schronisku to nie mogę uwierzyć,patrząc na niego teraz,że pies może sie tak zmienić.

Ana, zlituj się

też chcemy szczęśliwy pychol zobaczyć

Najlepiej z wychowującym psiula Zygmuntem

Ana, i tutaj muszę przyznać rację Zygmuntowi! Zygmunt nie myśli, tylko WIE, że jego prychanie prędzej czy później zacznie w Herosie budzić lęk, a przynajmniej respekt. Heros - jak widać - jeszcze nie może się z takim stanem rzeczy pogodzić, ale to naprawdę tylko kwestia czasu. Koty zawsze są górą w ogólnym rozrachunku

.

A swoją drogą, jakie piękne imię dla kota - Zygmunt. Czytałam książkę dla dzieci o smoku Zygmuncie i też mi się podobało, że smok ma takie fajoskie imię (u człowieka nie budzi mojego zachwytu).

Ana, co tam u Was słychać? Nie mogę (mimo praktycznie braku odległości

) do Was jakoś dotrzeć, choć spróbuję zapewne - ale nie miałabym nic przeciwko wieściom ze źródła