Wezyr vel Aron - przecudny ON-ek długowłosy

Jaaaaaaki Aronek wyluzowany!

No i miło mi niezmiernie Cię w końcu Basiu ujrzeć

(To, że się nie odzywam nie znaczy, że nie czytam - bo zaglądać staram się zawsze na zwierzowe topiki

W końcu byłe wieluniaki to psiska mojemu sercu najbliższe, nie?

)

A kicia ze zdjęć to jedna z Twoich?

tak.. kicia na fotce jest moja. wychodzi z nami na polko i chadza na spacery.. nawet takie dluuuuugie po 2 godziny.. tylko musze brac transporter jak sie zmeczy.. jest prawie jak piesek..

witam

zaś po dlugiej przerwie jestem

niestety tym razem nie mam dobrych myśli

Moja Aronkowa gapa co raz gorzej chodzi.. dochodzi do tego,ze spada ze schodow jak mu sie lapki rozjada i potem musze go pozbierac bo nie da rady wstac, a po 2 sie boi potem isc po schodach,ze spadnie.. co raz czesciej zaczyna sie zalatwiac w domku

kompletnie nie wiem co mam robic i myslec.. boje sie,ze nadcchodzi jego czas

To nie jest stary pies. Najpierw to potrzebujesz porządnego weta.

jak ja go bralam to wet z Wielunia dal mu 10 lat. Moj mu dal 10-11 ja go mam rok i 4 miesiace.. czyli ma tak 11-12 lat... to nie jest stary?

Przepraszam, BakAa. To pośpiech, nie przeczytałam wszystkich stron. Cudny jest Aron (Wezyr), i Ty też, że mimo wieku zabrałaś go.

Oczywiście warto przejść się z psiną do weta, ale o tym sami wiecie najlepiej. Jeśli chodzi natomiast o schodzenie ze schodów to w kwestii technicznej może pomóc taka stara, wypróbowana metoda, którą chyba śmiało można nazwać "na taczkę". Wygląda to mniej więcej tak, że pod brzuchem psiura przekładacie np. ręcznik (musi być po prostu wygodnie) a oba jego końce chwytacie u góry, nad psem unosząc delikatnie. W takim hamaku można holować naszą pociechę na dół. Jest to o wiele łatwiejsze niż znoszenie, ale sprawdza się tylko jeśli przednie łapy są w miarę sprawne.

Przeczytałam to co napisałam i zastanawiam się czy jest to w miarę zrozumiałe. Hmmm...

W każdy razie mam nadzieję, że choć odrobinę pomogłam.

Basiu - nie wiem jakie leki psisko otrzymuje, ale z czystym sercem mogę polecić Arthroflex. Przy psie wielkości Aronka to nieco kosztowny specyfik, ale potrafi zdziałać cuda. Tzn. nie leczy niestety zmian zwyrodnieniowych (bo przypuszczam, że to właśnie dzieje się z chłopakiem), ale potrafi załagodzić ból i dyskomfort - podawany oczywiście jakiś czas, a nie jednorazowo. No i nie ma skutków ubocznych jak choćby leki sterydowe, poza tym widocznym dla kieszeni

(butla, która powinna Wam starczyć na miesiąc to koszt ok. 150 zł, ale dawno nie używałam, więc mogło coś się zmienić).

Przy swojej poprzedniej suni, która poza zwyrodnieniem stawów miała nieoperacyjnego guza w brzuchu uciskającego nerwy, co zaowocowało w krótkim czasie porażeniem psiego tyłu - z powodzeniem i radością dla psa korzystałam z proponowanego przez Wiatę pomysłu, przeze mnie zwanego "nosidłem"

- bo doszyłam sobie uchwyt wygodny dla ludzkich rąk. I faktycznie - przód psa musi być sprawny, moja Dianka potrafiła wisząc pupą w nosidle przednimi łapami kopać dół w ziemi

Nieco krzepy to ode mnie wymagało, ale co tam, ważna była psia radość

Trzymam kciuki i pisz jak aronkowe samopoczucie.

Czy ktoś wie, jak zdrowie Wezyrka ? Mam wielki sentyment do ONków. A jeszcze takich pięknych, kudłatych... Zresztą - wszystkie są kochane

z wielkim zalem musze napisac,ze Wezyrek vel Aronek odszedl dzisiaj za teczowy most...

placze jak bym stracila dziecko... bo taki byl dla mnie wazny...

dziekuje Malgosiu,ze swoja starosc mogl spedzic u mnie wypelniona miloscia i miziankami..

[*]

A ja nie umiem znaleźć słów pocieszenia...

Bardzo serdecznie Ci współczuje

i płaczę razem z Tobą

Tutaj każdy płacze, gdy za Tęczowy Most nasze serca odprowadzają przyjaciela ...
(*)
Współczuję...