Nestorek-Mrówkojad

Dzisiaj musieliśmy z Janciem podjąć najstraszniejszą decyzję w naszym życiu

Teraz Nestorek znowu jest młody, zdrowy i szczęśliwy. Biega sobie radośnie za Tęczowym Mostem... ['] ['] [']

Pochowaliśmy Go w odródku u moich rodziców, koło Docenta, mojego pierwszego psa...

I choć najstraszniejsza decyzja w Waszym życiu nie jest taka dla niego - on już odpoczywa to naturalne jest się smucić i czuć żal, że nie mogliście spędzić razem więcej czasu....przytulam

Tak mi strasznie przykro ...

Tak strasznie mi przykro, że nie mogliście być z nim dłużej, że On nie mógł poznać swojego nowego domu w takim stopniu na jaki zasłużył. Justynko jesteśmy z wami.
[`].

Krótkie było życie Nestorka z Wami, ale może warto było...
Pa, staruszku, teraz już nic nie boli [']

Nestorku nie nacieszyles sie wlasnymi ludzmi zbyt dlugo ale dla nich i dla nas na zawsze bedziesz Nestorem Mrówkojadem biegaj spokojnie merdaj ogonem i czekaj na Justyne i Jancia kiedys za jakis czas spotkacie sie wszyscy

[*][*][*][*][*][*][*][*][*][*]

Justyno - przyjmij, proszę, wyrazy współczucia ...

Dla Nestorka ['] ['] [']

Nestorku....... brak mi słów.... już tęsknię..... tak dziwnie będzie nie zaglądać codzień do ciebie... tak pusto....... Za mało sił włożyłam w szukanie domu dla ciebie

jak to się stało, że badanie USG nie wykazało niec parę miesięcy temu?

Czy choraoba może się tak szybko rozwinąć

Justynko jak dobrze że pojawiliście się w jego życiu.......

Seaside nowotwór niestety może wszystko

Seaside napisał:

Nestorku....... brak mi słów.... już tęsknię..... tak dziwnie będzie nie zaglądać codzień do ciebie... tak pusto....... Za mało sił włożyłam w szukanie domu dla ciebie

jak to się stało, że badanie USG nie wykazało niec parę miesięcy temu?

Czy choraoba może się tak szybko rozwinąć

Justynko jak dobrze że pojawiliście się w jego życiu.......

mam te same mysli, te same pytania..
od poludnia, gdy tylko wchodze na Nestusia watek lub inny, gdzie o nim sie wspomina to zaraz placze, nie moge sie z tym pogodzic...

nigdy nie spotkalam sie z Nestim w rzeczywistosci, od kilku miesiecy znalam go tylko wirtualnie, z relacji zuziM, ze zdjec, jednak pokochalam go szczegolnie mocno..

nie opuszcza mnie wrazenie, ze czegos nie zrobilam, ze cos zaniedbalam...

tak bardzo mi przykro

Justynko, Jancio... ogromnie Wam dziekuje, za te pare dni, za dom, za cieplo, ze byliscie z nim gdy odchodzil...
jak dobrze to ujela irma: odchodzil " jak pies, a nie jak bezimienny, bezpański nikomu niepotrzebny kawałek futra, odejść za TM i mieć tam na kogo czekać
i czekać na SWOICH LUDZI"

<'> <'> <'> <'>

Justynko...buziak od Małgosi ML ...ma zepsuty komputer, ale koniecznie prosiła by Ci go przekazać.

Justyna
bardzo żałuję, że tak krótko pies był z wami w prawdziwym domu
przymij wyrazy współczucia

Tak mnie przygnębiła ta wiadomośc,ze nie potrafię napisać nic sensownego..Zatem tylko to:

Istnieje chyba dla psich dusz
po psim życiu i niebo psie.
Wiedzie je tam psi Anioł Stróż
na smyczy z gwiazd.Kto wie ?
Poczłapią ze spuszczonym łbem
pod psiego nieba bramę...
Zawyją -"byłem dooobrym psem "
i w psi uderzą lament.
Zlituje się Święty Piotr
uchyli na wpół wrota
"wnijdźcie ! Rasowy najpierw miot,
a potem psia hołota .
Kagańców ni psich innych pęt
na kark wam nie założę ,
wiem , że czujecie do nich wstręt,
ściągnijcie też obroże.
Służyły wam w żywotach psich
na ziemskim psim padole.
Tu niebo psie ! Zrobimy z nich
nad łbami aureole.
Rozsiądźcie się na wyrkach z chmur
czereda psów zziajana,
czekając w męce psiego snu
jak wpierw - na przyjście Pana.

Nestorku-

Justynko co u Was?

?