Kapsel - nikt mnie nie kocha :(

KAPSEL
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

(13 luty 2005)
Do schroniska trafił we wrześniu 2004. Ma około 4 lata. Kapselek to łagodne i spokojne psisko - zresztą widać to nawet na zdjęciach... Wołany powolutku wstaje i wymachując ogonkiem cieszy się z zainteresowania

Sunie kocha, psy już troszkę mniej - w końcu jest facetem...

Nie wygląda jak rasowiec - czyżby dlatego nikt go do tej pory nie pokochał?

(13 marzec 2005)
Kapselek tak samo smutno czeka... Pogadałam sobie z nim troszeczkę - i choć wywijał ogonkiem wstać mu sie nie chciało... Słodki jest niesamowicie i taki samotny...

(4 kwiecień 2005)
Wiecie jak mnie Kapsel zaskoczył? Poza schroniskiem to zupełnie inny pies!

Do tej pory raz jedyny wstał na mój widok - co jest uwiecznione na pierwszych zdjęciach, później wyglądał jakby nic mu się nie chciało. A teraz to był jeden z żywszych psów, energia go wprost rozsadzała, wpychał się na rączki (klocek jeden

), chciał biegać, świat go ciekawił

Poza tą radością to bardzo fajny i grzeczny chłopak

(3 czerwiec 2005)
Może to przez pogodę - po upale trochę chłodku, może fakt posiadania wirtualnej pańci i masę wirtualnej miłości od Was wszystkich spowodował, że znów Kapsla nie poznałam

Stał przy drzwiach kojca, baaardzo zaangażowany w robienie ogólnego hałasu

Gdy do niego zagadałam bardzo radośnie zareagował, poszczekał wywijając swym krótkim ogonkiem, poskakał - jak nie Kapselek. Patrzyłam tak na niego i nie mogłam zrozumieć czemu taki cudny psiak nie ma jeszcze własnego domu... Wygląd obrońcy, głos stróża, a charakter pogodnego towarzysza dla człowieka!

Kapsel mieszka samotnie w kojcu już 14 miesięcy... W życiu psa to taka kupa czasu

Zmarnowanego psiego życia.

A to przecież bardzo wesołe psiątko! Wita mnie zawsze przy drzwiach swego kojca, cierpliwie czeka na swoje pięć minut ze mną... Ale co ja mogę? Pogłaszczę, pogadam i...pójdę

A Kapsel będzie smętnie poszczekiwał, potem poczłapie powoli do budy, wyłoży zmęczone brakiem ruchu ciałko i będzie czekał na minutkę z kolejnym człowiekiem...

W takich chwilach przypominam sobie jego szczęśliwe oczy, wywalony jęzor i radosne sapanie zmęczonego spacerem Kapsla - niestety w życiu schroniskowego psa to niezbyt częste chwile

Kapslątko już 16 miesięcy za swój kąt ma budę w malutkim kojcu...

Madzia napisał:

Kapselek to jeden z moich ulubionych psiaczków.
Chodząc przed kojcami zauważyłam jak leżał w budzie, pełen smutku. Gdy tylko mnie spostrzegł wyszedł z budy, zaczął się uśmiechać i merdać swoim małym ogonkiem.
Jego oczka rozpromieniły się nagle. Pomyślcie, co by było, gdyby ktoś go przygarnął i pokochał. Odwdzięczyłby się wielokrotnie.
Jest naprawdę kochany i miły.

Kapselkowe życie sprowadza się do schroniskowego kojca i nieczęstych spacerów już ponad 2 lata...
I choć za każdym razem, gdy go odwiedzam, biegnie do drzwi kojca głośno szczekając i wywijając malusim ogonkiem - to widać, że taka codzienność dała mu się we znaki

Poza wyczekiwaniem na człowieka najważniejszymi momentami dnia są chwile, gdy przed kapslowym nosem pojawia się jedzonko - niecierpliwie na nie czeka, mając w oczach wypisane "Idź już sobie, daj mi wreszcie to zjeść!"

Ponieważ zdjęcia Kapsla w kojcu są zazwyczaj niewyraźne, bo chłopak co sił w łapach leci do mnie, a szczekając stale jest w ruchu

- to tym razem zrobiłam mu sesję foto gdy oczekiwał na swoją porcję serka

3,5 roku spędzone z nami to czas, który stawia Kapsla w gronie psów o najdłuższym stażu schroniskowym

Co najdziwniejsze to jakoś bardzo źle nie wpływa na jego samopoczucie - przynajmniej nie daje nam tego odczuć na spacerach

Choć sporadyczne, bardzo rozpogadzają Kapsla, nie lada wysiłkiem okazuje się wtedy zapanowanie nad psimi emocjami - stałe podskoki, wskakiwanie na najbliższego człowieka, radosne podgryzanie rąk i smyczy - istny tajfun

Niedawno Kapslątko zamieniło swe kojcowe lokum na budę podwórzową. Mimo tego, że swobodę ogranicza mu łańcuch - Kapsel wydaje się być zadowolony z tej zmiany, w końcu ma teraz wszystkich na oku, może się pobawić z innym psem, przywitać z każdym człowiekiem, zużyć gromadzoną całymi tygodniami energię...

Z racji braku miejsca kilka psów dzieli los Kapsla i mieszka przy budach na uwięzi. Jednak w większości przypadków jest to rozwiązanie czasowe i psy wracają do kojców. Kapslowi natomiast wyjątkowo odpowiada to, że wszystko widzi, bierze udział w życiu schroniska, może obszczekać jakieś zdarzenie, może je zignorować - pełna dowolność

Pewnie na jego luzackie podejście do niewesołej przecież codzienności ma wpływ długość czasu jaki już z nami spędził...

Kapselku... dzisiaj miałam szansę przekonać się, jaki z Ciebie fajny chłopak

Nie myśl, że nikt Cię nie kocha, bo tak nie jest

a co tam u kapselka??

nikt nic nie wie o kapselku

Wszystkie informacje masz znajdziesz na stronie [link widoczny dla zalogowanych] rownież tą, że Kapsel odszedł za teczowy most juz dosc dawno temu.

ojejku niewiedzialam ...

a dlaczego , wygladal na pieknego psiaka

Nie wiedziałam...

[`] Kapselku kochany będę tęsknić z Twoim przytulaniem się. Biegaj szczęśliwy za TM, tam stawy nie będą Cię bolały.

Żegnaj poczciwcu

[`] [*] [']

['] ['] [']