Czeczen w kapciach czyli o Szamilku co rozkochał zgierzanki

KOT potęga

Ale piekne kocisko i gdzie ten maluszek drobniutki malutki teraz to pan tygrys

geba napisał:

Ale piekne kocisko i gdzie ten maluszek drobniutki malutki teraz to pan tygrys

Łi.. tam

Zdjęcia z perspektywą

Tak naprawdę to chudzielec z niego, przynajmniej w porównaniu z kociskami mojej siostry - Czeczenowej sąsiadki, u której kocie miski przeglądane są przez łobuza chyba codziennie

Jedno jest pewne: temu kotu potrzebna była ograniczona wolność

(wolność wyboru terytorium w połączeniu z wolnością wyboru miski i pierzynki do spania

)
On uwielbia ludzi

Za każdym razem kiedy podjeżdżamy do mamy wita nas przed bramą. I smęci się koło ludzi bez przerwy choć nie zawsze da się podejść: jakby chciał powiedzieć: teraz już mam wybór i jak będę chciał to sam was znajdę

Uwielbiam go. Jest taki nie-do-końca-koci

Może dlatego, ze z psami od maleńkości chowany.. Nie wiem ale jest przeuroczy

Szamil nie żyje..

Nie wiemy jak to się stało.. Mama znalazła go na ścieszce koło domu.. Żadnych widocznych obrażeń.. Może gdyby to był dzień udałoby się go uratować.. ale nie wrócił wtedy na noc..
To było 8 listopada. Nie byłam w stanie napisać wcześniej..
Smutek wielki

Cały czas.

Z całego serca dziękuję mojej mamie, że łobuza przygarnęła i pokochała. Miał u Niej tak dobrze.. Szkoda..

[']

Malgosiu jestesmy z Tobą.

Przykro mi bardzo...

[']

Mi też jest przykro

[*][*]

Strasznie mi przykro ML.

Przytulam.

A jak to przyjęła Idka?

[`] Szamilku miałeś przed sobą jeszcze taki kawał życia

, to nie do wiary, że Twój czas już nadszedł...
Przykro mi bardzo...

Dopiero weszlam i przeczytalam [`]

też dopiero przeczytałem,
smutno, bardzo smutno

Misiowaty

Dziękuję Wam, Kochani..

Karolina pyta o Idkę - otóż ona chyba, widząc moją rozpacz, której nie umiałam ukryć, wzięła na siebie rolę pocieszycielki i jakby wyparła z siebie ten smutny fakt

Nie wiem czy się to na niej nie odbije kiedyś, bo mam wrażenie, że schowała swój smutek głęboko w serduszku..

['] [*] [`]