Wieluński romans z happy end'em (Wiki & Hektor)

Mantis napisał:

A Mantis korzysta

Uwielbiam tulić, bawić się loczkami i cieszyć że jest.

Oj oj... No podziel się... troszeczkę.... Choć loczkiem...

Wiki wychudzona

Podzielić się loczkiem? A proszę bardzo

(Aparatu w chwili obecnej niet, więc Wikulec przedwypadkowy, ale loczek nie ucierpiał

)

Asia, nie płacz

Przy pomocy naszej niezawodnej Szantinki i zastosowaniu odpowiedniego menu, Wikulec szybko odzyska co stracił

Jeszcze się będziemy musiały odchudzać

Czupurek czuje się już na tyle dobrze, że zaczeła... kichać

Co w Jej języku oznacza zapowiedź "głupawki"

Bawimy się na razie bardziej statycznie, znaczy - główka i przednie łapki szaleją, pupka odpoczywa

O, właśnie wpakowała się Mantis na kolana. Przyszła dać Zwierzomaniakom buziaka

No dobra .....Mantis sama chciałaś

Ostatni wpis 09.dzisiaj 16-ty a ty nic a nic......ani jednego zdania/słówka o loczku i Hektroku

Taki przykład i to z ''samej góry?'' Popraw się i to NATYCHMIAST!!

O jacie, znów mi się dostało

No bo kto wymyślił żeby doba miała tylko 24 godziny? Skandal!

Pomalutku Wiki wraca do formy

Ranka, a właściwie to juz prawie zabliźnione miejsce, tyle że jeszcze bez naskórka, którego coraz więcej, ale wciąż trochę brakuje, czego efektem jest utykanie. Mam nadzieję, że to kwestia czasu. Samopoczucie wyśmienite

Wieczorami zaczepia do psot, jak dawniej

Ale naskarżę na Czupra, niech ma za swoje, o. Może jak ciotki pupsko spiorą to nabierze rozumku

Paskuda jedna znów leci do drzwi jak tylko usłyszy dzwonek i próbuje czmychnąć

Hektorzyk ma się całkiem dobrze, choć odczuwa zmiany pogody

Gburzeje nam wtedy

Generealnie to pies, do którego trzeba mieć instrukcję obsługi

O czym

jutro

Mantis

też coś - instrukcja obsługi

a na jaki program i kiedy będzie Hektorek programowany? Oj, oj.......
A co do loczka - to jest ich przecież sporo a są zabójcze

Fajnie, że ranka goi się dobrze - trzymamy kciuki.
Wiek Hektorka ma prawo przypominać o sobie niestety. Pomyśl, że gdyby był w schronisku, to mimo troski i opieki - te dolegliwości mogłyby być silniejsze. A kto by miział - tak indywidualnie?
Głowa do góry. Czekamy na tą instrukcję obsługi.
Merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Mantis napisał:

Podzielić się loczkiem? A proszę bardzo

O mamo....
Loczek...

Łapeczki szczudłowate...

Wikunia, zakochana w Tobie po uszy ciotka MałGośka śniła ostatnio o tym, że Cię po całym Wieluniu (Wieluniu?

) szukała rozpaczliwie

I choć sen zakończył się jak nasze realne pogonie wieluńskie

czyli se ciotka niosła mopa liżącego każdy odkryty kawałek ludzkiego ciała w ramach przeprosin i patrzącego w małgośkowe oczy tym swoim wzrokiem "przecież-nic-się-nie-stało" - więc choć sen się skończył przytulankami, to nie rób już tak więcej:

Mantis napisał:

Paskuda jedna znów leci do drzwi jak tylko usłyszy dzwonek i próbuje czmychnąć

Wikunia, nie rób, dobrze?....

Obiecane "jutro" było wczoraj, a instrukcji brak

Mantisek?

Misiowaty, spokojnie

to bardzo pozytywne programowanie

Otóż, nasz Hektorzyk bardzo nie lubi być przytulany a jednocześnie ogromny z niego przytulak

Sprzeczność, dlatego musiał powstać ten specjalny program, który miał na celu wypracowanie metody "Przytulanie bez przytulania"

Nie wolno Hektorka przytulać ot tak, bo nie lubi, wydaje "groźne" pomruki, stąd żartobliwy przydomek "gderacz"

Na rączki bierzemy Hektorzyka jedynie w specyficzny sposób, czyli - kołami do góry, oj tak, wtedy psi raj

trzeba drapać, najlepiej pod bródką i brzuszku, można wtedy dostąpić zaszczytu mocnego przytulenia, byle nie ostentacyjnie, bo się ogonisko płoszy. A najfajniej kiedy jest się klepanym, i to niezbyt lekko

No pies masochista

Kolejną ulubioną pieszczotą jest "służenie" za podnóżnik (zimą niezmiernie pożyteczne

) a po dłuższej chwili masowania psiego brzuszka stopami, zaczyna się pełne zadowolenia tarzanko

No Gderacz Przytulasty

Misiowaty napisał:

Pomyśl, że gdyby był w schronisku, to mimo troski i opieki - te dolegliwości mogłyby być silniejsze.

Marku, kiedy Hektorzyk odczuwa zmiany pogody, kiedy bolą łapki, myślę właśnie o tym, zawsze. I patrzę na to moje gburowate szczęście z łezką w oku, i cieszę się, że jest tu, ze mną

A ciocia MałGośka dostaje cmok w noch

Od Czupurka oczywiście

Jak będzie trzeba dotrzymam słowa, przykuję paskudę do kaloryfera

Mantis
instrukcja obsługi........ suuuuuuuuuuuuper

Misiek nie robi takich ceregieli, sam przychodzi, traca nosem, zaczepia łapą, gada tak, że można boki zrywać ze śmiechu. Na początku mielismy trochę obaw czy taki "troglodyta" da się udomowić, ale teraz wygląda to tak jakby w życiorysie Misiaczka zawsze był wyłącznie domek.
merdanko - Misiek
pozdrowienia (także dala całej sfory) - Misiowaty

Mantis
puk, puk..............

?
merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Wysłany: Sob 0:54, 03 Mar 2007

Troglodyta powiadasz, hmm... nasz troglodyta baaardzo się udomowił

Ale może zacznę od początku... otóż, Kasia traktuje Szczotki jak rodzeństwo, towarzyszy zabaw, podopiecznych itp. No i ostatnio jesteśmy na etapie zabaw kulinarnych. Kaśka wyciąga lalkowy zestaw, nieco karmy wrzuca do garnka, "gotuje" i zaprasza Wiki & Hektora na romantyczną kolację.
Szczotki z ogromnym zapałem przyjmują zaproszenie i zaczyna się uczta.
Kula pokarmowa (wiadomych rozmiarów

) zostaje wydobyta na talerz, pokrojona

... Szczotki wpatrzone, ale dystyngowanie czekają... wbita na widelec, podana.
"Troglodytka & Troglodyta" karmieni sztućcami... i tak konsumować potrafią

Wysłany: Sob 1:25, 03 Mar 2007

Mantis,
troglodyta to Misiek!

merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Wysłany: Sob 4:08, 03 Mar 2007

Misiowaty, wybacz... za przywłaszczenie

ale troglodyta, aczkolwiek wydaje się przydomkiem grubiańskim, dla mnie jest nad wyraz sympatyczne

Niczym Hektorzyk

Niby grubianin

a papu widelcem...

Wysłany: Sob 16:14, 03 Mar 2007

Mantis
nie ma sprawy. ja tylko obawiałem się, że Ty zrozumiesz, że ten "troglodyta" o którym pisałem to Hektor, a mnie chodziło o Misia. Kiedy pojechaliśmy po Niego do Wielunia i zobaczykiśmy Go w naturze - Misiowatej tak się wyrwało. Misiek był jak natapirowany, nie zwracał w ogóle uwagi na nas. Ale jak podpowiadało mi przeczucie, jest bardzo, bardzo kochanym troglodytą. Subtelny taki

jeśli pod adresem Hektorka, mojego dzielnego towarzysza podróży masz ochotę na per "troglodyto" to nie ma sprawy, korzystaj do woli.
A tak na marginesie to bardzo proszę nie uskuteczniać takich przerw i ciszy w eterze jak ostatnio

merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Wysłany: Nie 0:18, 04 Mar 2007

A nie Marku, zrozumiałam właściwie

ale od razu nasunęła się myśl, że pasuje to jak ulał właśnie do Hektorzyka

I to chyba bardziej niż do Misiulka, bo w Hektorzynie mało subtelności

Kiedy wskakuje na łóżko, robi to z wielkim impetem i zazwyczaj ląduje pupką na czyjejś głowie

Ale radość na morduli tak ogromna, że przygnieciony zbytnio nie protestuje

Taki to właśnie "trogluś" kochany

Od chwili kiedy nam Hektorzynę przywiozłeś przeszedl ogromną metamorfozę, już nie jesteśmy jedynie dodatkiem do smyczy

(wiadomo jak Hektorzyk lubi spacerki) a kiedy ma ochotę na takowy, ściąga smycz z półki i zanosi właściwemu ludzikowi

mimo że "trogluś"

z zadziwiającą delikatnością potrafi bawić się z Kaśką. Dziecko energetyczne, a Hektorzyk lubi spokój, jednak częściej w tych zabawach uczestniczy niż Czupur

A właśnie, Czupur... po dwóch miesiąch nasza rekonwalescentka doszła do normy emocjonalnie, a może nawet wyszła poza normę

bo jest jeszcze bardziej przytulasta i całuśna, natomiast fizycznie jeszcze ciut do szczęścia brakuje... ciut skórki

PS. Marku, podziekuj proszę Misiowatej za przesympatyczny przydomek