Tito - przepiękny pies północy :)

TITO
([link widoczny dla zalogowanych])

Ten przepiękny "pies północy" zamieszkał w wieluńskiej schroniskowej budzie pod koniec listopada zeszłego roku. Nie znamy jego przeszłości - trafiliśmy na niego na skutek zgłoszenia o błąkającym sie psisku...
Jest już dojrzałym panem - ma ok. 6 lat.

Poza wspaniałą urodą szpica Tito może poszczycić się umiejętnością jazdy autem, ładnie też chodzi na smyczy

Ogólnie to dość grzeczny chłopak, choć i poszczekać sobie lubi

Potrzebuje kontaktu z człowiekiem, ale pewnie dobrze radziłby sobie na własnym podwórku. Nie jestem jednak pewna czy dałby radę obronić swoje włości przed ewentualnymi złodziejami - bo cieszy się na widok każdego gościa przy swoim kojcu

Tito okazał się być najprawdziwszym... elkhoundem

(inaczej: norweski pies na łosie / elkhound szary)
To rasa rzadko u nas spotykana. Znamy już mniej więcej przeszłość naszego futrzaka, a dzięki odwiedzinom Michała - posiadacza psa tej rasy - również obiektywną opinię na temat zachowania, wyglądu i przede wszystkim - wymagań naszego podopiecznego.

Michał napisał:

Z moich obserwacji wynika, że Tito miał bardzo maly kontakt z człowiekiem. Psy te mają przeważnie przyjazną naturę co cechuje też Tito, jednak są bardziej kontaktowe i chętne do współpracy z człowiekiem.
Oczywiście pies wypuszczony z boksu musiał się wyganiać. Gdyby byl np. u myśliwego znałby podstawowe komendy niezbędne przy pracy psa tropiącego.

Moim zdaniem Tito spędził większość życia w boksie, lub na zamkniętym podwórzu, gdzie jego kontakt ze światem zewnętrznym był ograniczony. Jego zachowanie było charakterystyczne dla psa trzymanego na uwięzi, czyli bieg do przodu i poznawanie świata. Wszelkie komendy są mu raczej obce. Jednak jest to przemiły i sympatyczny, pełen energii dojrzaly pies, który może być idealnym towarzyszem dla osoby posiadającej dom z ogrodem, gdzie by sobie buszował i pilnowal posesji, oraz był jej ozdobą, oczywiście tylko poszczekując czasami, bo nie jest to pies obronny tylko przyjaciel ludzi. Z pewnościa lubiłby długie spacery, które pozwoliłyby mu na nadrobienie zaległości związanych z poznawaniem świata. Jednak uważam, że spuszczanie go ze smyczy byłoby poważnym błędem.
Nauczenie go reagowania na podstawowe polecenia to także trudny orzech do zgryzienia dla nowego opiekuna, ale z pewnością nie jest to niewykonalne, chociaż psiak ma już swoje nawyki. W domu z ogrodem na pewno byłoby mu dobrze, jednak niedomknięta furtka, lub zniszczona siatka od razu skłaniałyby go do ucieczki. Elkhoundy nie ułożone są włóczęgami i wychodzą i wracają, kiedy chcą.

Jako pies tej rasy jest bardzo ładny i prawidłowo zbudowany.
Elkhundy w wieku kilku lat przy braku odpowiedniej ilości ruchu mają tendencję do tycia.
Szkoda, że ta stara norweska rasa, której przodkowie towarzyszyli Wikingom, nie przyjęła się u nas.

Wysłany: Czw 22:29, 16 Mar 2006

Madzia napisał:

Dzisiaj chyba dopiero drugi raz widziałam Tita. To naprawdę śliczny piesek

Na początku pomyślałam, że jest dość nieufny. Spoglądał na mnie siedząc na budzie. Ale gdy tylko zawołałam: Tito! - od razu zeskoczył i przybiegł do mnie. Z ogromną chęcią pozwolił się głaskać po pyszczku. Jest naprawdę pięknym psiakiem - ma tyle uroku, że trudno się nim nie zainteresować...
Jak taki wspaniały pies mógł trafić do schroniska? Wierzę, że tak szybko jak trafił, tak szybko znajdzie nowy domek

Wysłany: Nie 1:21, 26 Mar 2006

No wreszcie los się uśmiechnął do naszego przystojniaka

Na początku tygodnia Tito pojechał z nowym panem do własnego domku, aż w okolice Kluczborka

Ma chłopak do dyspozycji kojec z budą, a także dość spory, ogrodzony teren. Nowa rodzinka to małżeństwo z dorosłym synem.
Po zapoznaniu się z prawdopodobną historią psiny, z jego potrzebami i ewentualnymi problemami - postanowili spróbować dać mu dom i własne serca...

Po kilku dniach zadzwoniłam do pana Józefa podpytać jak przebiega aklimatyzacja. Ogólnie nie jest źle - rodzinka powoli zawiązuje coraz silniejsze więzi. Choć Tituś mieszka na dworze - starają się spędzać ze sobą czas, chodzą na wspólne spacery

Pana Józefa martwi za to bardzo brak apetytu - uspokoiłam go, że trzeba mu dać jeszcze parę dni, że to pewnie reakcja na stres wynikający ze zmiany życia i powinno się już wkrótce to zmienić. Wypytana też zostałam o to jak chłopaka najlepiej żywić

Tito - powodzenia!

Wysłany: Nie 10:35, 26 Mar 2006

Wreszcie Tito szczęśliwy

dobrze, że nie musiał dużo czasu spędzać w schronisku czekając na przyjeciela na dobre i na złe. Na stronce schroniskowej jest jako nowy pies, a tu proszę- już go nie ma

cudownie

Titku- bądź szczęśliwy

Wysłany: Nie 10:44, 26 Mar 2006

ORany - a po opisie jego potrzeb wydawało mi się, że chłopak nie ma szan - a tu się udało

Trzymam kciuki za powodzenie...bo wiemy jak to bywa.

Wysłany: Nie 15:49, 26 Mar 2006

Własny kojec, własny teren i troje ludzików na wyłączność

Bądź szczęśliwy, ogonku nasz niezwykły

Wysłany: Nie 20:15, 26 Mar 2006

Tito w domu

Aż mnie zatkało - Tak się cieszę

Trzymam kciuki, żeby się szybko zaklimatyzował

I żeby już nigdy nie miał smutnych dni - same szczęśliwe

Wysłany: Nie 22:43, 26 Mar 2006

Tito - Ogonie! Trzymaj się, a raczej trzymaj swoją nową rodzinkę

Szczęścia
merdanko - Misiek
pozdrowienia - Misiowaty

Wysłany: Pon 8:34, 27 Mar 2006

No to trzymamy kciuki za powodzenie Tito na swoim podwórku, wśród swoich ludzików

Wysłany: Pon 11:16, 27 Mar 2006

Wysłany: Pon 16:20, 27 Mar 2006

Wysłany: Pon 20:19, 27 Mar 2006

A może jakieś nowe wieści.....MałGosia,mów co u psiaka i jego rodzinki.

Wysłany: Wto 17:08, 28 Mar 2006

Tito! Wspaniale! Tak, tak, czekamy na kolejne wieści o Tito i jego nowej rodzinie!

Wysłany: Wto 17:51, 28 Mar 2006

Bardzo się cieszymy z Tito jest szczęśliwy
Powodzenia i mizianko od nas
Dajana ze swoja Pancią i Panciem