Rufi - najpogodniejszy pies świata :)))

Świetna! Cudnie w niej wygląda!
A jak ząbkami do zdjęcia błysnął!

A to ci dopiero przystojniak

.To już pół roku...Jak ten czas leci..Pamiętam jak serce mnie bolało kiedy zabierałam Bonkę,a Rufi tak się do mnie łasił w schroniskowym biurze i tak prosząco patrzył..

Miałam go cały czas przed oczami i bez przerwy szukałam mu domku.Kiedy znalazłam okazało się,że własnie pojechał z Wami.Kiedy czytam jaki jest kochany i szczęsliwy to serce mi rośnie.Ruficzku to twoja pierwsza w życiu bandamka,ale zapewne nie ostatnia..

Ciekawe jaki prezencik dostaniesz na rocznice pobytu?

Rufi w objęciach Maksa.

Wszystkie wiadomości, są pisane pod nadzorem moich chłopców, którzy jeszcze troszaczkę a sami pazurkami będą stukać po klawiaturze i pisać wiadomości.

Na pierwszej focie Rufi ma minę pod tytułem "niech sobie mały robi co chce, ja jako ten mądrzejszy prze-cze-kam"

Na pierwszym zdjęciu to ja widze Rufisia w ślicznej, futrzanej bandamce

Super chłopaki, Aniu, wymiziaj proszę od ciotki Mantis.

Masz Małgosiu absolutną rację ich relacje właśnie tak wyglądają.

A Rufcia wymiziam od cioci Mantis napewno.

witajcie chłopaki.
Wiedziałem, że zdolne z was bestie, no bestyjki, żebyście sie nie obrazili, ale żeby z tymi pazurkami po klawiaturze

........ no, no, no.
Trzymajcie się i nie Was ciocia Ania wymizia
merdanko
Miś i Misiowaci

Witajcie.
Choc nie mam czasu ostatnio często pisać, to zapewniam, że nasze chłopaki żyją sobie dobrze a my z nimi. Zauważyłam że Maks ma takie okresy kiedy warczy na Rufiego ale gdy one mijają to dogadują się super, ganiają przewracają się na wzajem. Jeszcze nie wiem czym są spowodowane te kilku dniowe nastroje Maksa, ale pewnie to rozszyfruję. Jedną przyczynę to chyba znam. Gdy suczki od sąsiadów mają cieczkę to Maks chodzi rozdrażniony okropnie. Nie dziwię mu się, poprostu trzeba przetrzymać. Dobrze że Rufi też to rozumie. To jest naprawdę idealny pies. Nawet trochę się rozbrykał, ale wszystko w granicach psiej przyswoitości.
Na przykład ostatnio zapomnieliśmy zamknąć drzwi od sypialni wychodząc do pracy. No i wiecie co zastałam po powrocie. Oczywiście chłopaków już nie było w sypialni a miny ich mówiły, że "my? to nie my, nas wogóle w sypialni nie było". Normalnie spojżenie niewiniątek. A łóżko to było istne pobojowisko. Tak więc u nas jest naprawdę wesoło.
Pozdrawiamy wszystkich.

No niestety Aniu - o suczkę to się nawet Twoje chłopaki mogą nieźle potarmosić... Nawet super łagodny Rufi może kiedyś z tego powodu "różki" pokazać... Natura w takich przypadkach jest najsilniejsza

Tu pewnie Edytka mogłaby się wypowiedzieć - w końcu ma całe samcze stado i pewnie niejedną bijatykę o sukę za sobą...

Jeśli Maksio ma takie zmiany zachowań to naprawdę rozważyłabym na Waszym miejscu kastrację - bo sprawę suczek to rozwiąże na pewno - a chodzi o to by zabieg przeprowadzić póki ma silny organizm

Pozwolę sobie sprostować w miarę swojej ograniczonej wiedzy w tym temacie. Otóż kastracja u starszego psa nie rozwiązuje problemu "cieknących" suczek, a tym bardziej nie rozwiązuje problemu zachowań terytorialnych wobec innych samców. Zgadza się - organizm psa przestaje produkować hormony odpowiedzialne za powstawanie takich właśnie zachowań, ale zachowania takie są już niejako "na stałe" wbite do psiej psychiki. Mogą zatem zostać nieco złagodzone, ale nie zdziw się, Aniu, jeśli po kastracji nie znikną całkiem. Maksiu już po prostu nauczył się, że w obecności dam należy zachowywać się tak, a nie inaczej i będzie się w wyuczony sposób zachowywał nie z powodu popędu, tylko przyzwyczajenia.

Natomiast pod propozycją kastracji WSZYSTKICH samców nie przeznaczonych do reprodukcji podpisuję się obiema rękami - całe życie chcieć i nie móc, przecież to koszmar!

OKRUTNA

Że niby ja jestem okrutna?! To posiedź sobie, kochanieńka, parę tygodni w domu i oglądaj w kółko filmy z Twoim ulubionym aktorem. A potem wyjdź z domu i jak się do Ciebie na ulicy uśmiechnie jakiś sympatyczny osobnik płci odmiennej, to łap sama siebie krótko przy pysku i odprowadzaj do domu

. I koniecznie daj znać, jak Twoje samopoczucie

. Lepiej? Gorzej? Bez zmian?

Dzięki za rady, ale jeszcze się zastanowię.

Misiek przeżywał ostatnio na Mazurach prawdziwe "katusze". U sąsiadów za płotem jest przemiła sunia - akurat z cieczką

Misiaczek bardzo chciał zachować fason i tak jak na początku jego wieluńskiej historii i stronki pisała MałGośka - koniecznie chciał pozostać w roli macho

Dreptaniu wzdłuż płotu, merdankom ogonami, pomrukom itd nie było końca

Diana (sunia sąsiadów) pomiędzy naszymi mazurskimi eskapadami po prostu nawiała ...... i stało się. Sąsiad wprawdzie mówił, że przyszły tatuś to poważny pies, ale minę miał lekko skwaszoną

Kiedy Misiek spotkał się z Dianą "nos w nos" miało się wrażenie, że chętnie wziąłby panne "pod ramię" i poprowadził na romantyczny spacer

Adorował ją bardzo dzielnie. Z zalotów nic nie wyniknęło, bo on staruszek, a Diana młodziutka i troszkę (w centymetrach i kilogramach) większa od Misiaczka, ale gonitwom, przypadaczkom itd nie było końca

Natura jest jednak wszechpotężna - cięcie skalpelem nie rozwiązałoby problemu
merdanko
Miś i Misiowaci

Poprzedniej zimy w najgorsze mrozy, jak jeszcze mieliśmy tylko Maksa przybłąkał się koło naszego bloku psiak. Jamniczek przemarznięty okrutnie. Więc ja sami wiecie co zrobiłam. Przygarnęłam go wieczorem do domu. Myslę sobie biedaczysko, chyba go ktoś z domu wygonił. Gdy wszedł w nasze progi nie był niczym zainteresowany oprócz....... Maksa, nawet nie chciał jeść. A z Maksem to mu się coś pomyliło, bo to też był pies i jak się później okazało przychodził w zaloty do sąsiadki suczki. Strasznie się poświęcał, bo wtedy był okropny mróz i śnieg.
Ja dostałam takie tabletki dla Maksa od weta. Nie wiem jak się nazywają ale trochę obniżają jego nadmierne pobudzenie gdy "w powietrzu pachnie suczkami".