Pusia - malutka, cudna, czarna sunia

A tu znowu ja PUSIA. na krotko przed spacerkiem. ( na ktory z utesknieniem czekam). Ale poniewaz sporo czasu minelo , gdy o sobie cos pisalam, to chce nadrobic.
Jestem najukochanszym z psiakow ( tak mowi Pajunia, a Pajuni nie mozna zaprzeczyc, bo ona uwaza, ze zawsze ma racje - taka zarozumiala)
Fajnie mi tu jest, rozrabiamy na potege, tylko moj biedny braciszek Spike ( jamniorek) jakos chyba bardzo sie starzeje, on juz malo chce ze mna biegac, na spacerkach powolutku sobie drepcze. Czyzbym go tak szybko wykonczyla? Ale mozliwe, ja sprytna kobitka jestem, bardzo energiczna, a temperament mam, ze oho!

Nikt mi nie dorowna. Poznalam juz wszystkie okoliczne pola i bardzo duzo znajomych mam. Miedzy innymi fajna biala sunie kanadyjska. Gdy ja pierwszy raz poznalam, to bardzo sie balam. Taka duza, i ona wciaz mnie obwachac chciala, ale przekonalam sie, ze jest bardzo mila i jedna z najlepszych kolezanek mojej siostrzyczki Paji ( tej olbrzymiej) Teraz razem sie bawimy.
Wczoraj taka fajna myszke znalazlam, chcialam ja w pysiu Szluriemu zaniesc, bo on tak je uwielbia, ale ta niedobra Pajunia mi ja z pysia wyciagnela. I do przodu pognala. A tak pilnowala, bo ja wciaz probowalam z powrotem do tej myszki poleciec, ale nie udalo sie. Jaka szkoda. Moze dzis, albo jutro sie uda. Musze tylko Pajunie zwiesc, bo ona nas tak czujnie obserwuje i na zadna przyjemnosc nie pozwala. Wrrr.
Aha., Pajunia stwierdzila, ze moich zdjec nie bedzie wstawiac, bo bardzo sie Cioci Malgosi boi. Gdy ta zobaczy mnie jako kluske, to jeszcze przyjedzie i mnie z powrotem zabierze. A ja wcale az taka kluska nie jestem, raczej mala otomane przypominam, ale coz ja poradze, tyle dobrych rzeczy do jedzenia, a wiec gdy rano zaczynam, to wieczorem, a czasem w nocy koncze. ( w przerwach ide na spacer, albo spie)
Ja bardzo kochane ogonki forumowiczow pozdrawiam, do pozdrowien przylaczaja sie moje inne rodzinne ogonki, a Pajunia tez wszystkich serdecznie caluje.

O! Czekałam, czekałam i się doczekałam

pajunia napisał:

Aha., Pajunia stwierdzila, ze moich zdjec nie bedzie wstawiac, bo bardzo sie Cioci Malgosi boi. Gdy ta zobaczy mnie jako kluske, to jeszcze przyjedzie i mnie z powrotem zabierze. A ja wcale az taka kluska nie jestem, raczej mala otomane przypominam, ale coz ja poradze, tyle dobrych rzeczy do jedzenia, a wiec gdy rano zaczynam, to wieczorem, a czasem w nocy koncze. ( w przerwach ide na spacer, albo spie)

No Puuuusia... Teraz to już musisz swoją Pajunię namówić na wstawienie fotek, bo mnie ciekawość zeżre (a pewnie nie tylko mnie...) - jak też możesz wyglądać jako mała, czarna otomana?

No i dziewczyno - daj już spokój z tymi myszkami! Przecież Pajunia Ci padnie kiedyś na zawał, nie wiesz jaki to stres mieć oczy dookoła głowy

My chcemy fotki,my chcemy fotki......

A MałGosia nie będzie się gniewać....ona jest kochana kobitka

Oj ja też nalegam na zdjęcia! Skoro Pusia taka... ekkhmm szersza jest to proponuję dalszy kadr

Ale wszelkie zdjęcia przymiemy z radością

Jak miło czytać takie wieści...

No to znowu ja, mala , czarna otomanka zwana Pusiaczkiem ( lub Pusia- jak kto woli). Pajunia prosila o przekazanie, ze na razie zdjec nie bedzie, bo jej " ukochany syneczek" ( ale taki prawdziwy. ludzki) wypozyczyl cyfrowke ( chyba na wieczne nieoddanie)
Ale to moze sie nie pogniewacie, ze ja tylko slownie pare nowinek przekaze.
Jak juz pisalam, mam wspaniala, przyrodnia siostrzyczke- Paje ( bardzo duza-ledwo, stojac na dwoch lapkach. moge jej pysio wylizac)
Otoz Paja wziela moja edukacje w swoje lapcie. Uczy mnie wspanialych, nowych rzeczy. A ja bardzo pojetna jestem,jak juz pisalam wychodzi mi wspaniale siusianie z podniesiona lapka ( tak robia tez siusiu moi przyrodni bracia). teraz Paja nauczyla mnie, w jaki sposob mozna w mily sposob zabki czyscic. Otoz w ogrodzie mam duze drzewo orzechowe. Ja sobie zawsze z ogrodu orzeszka przyniose, hyc na lozko Pajuni i je sobie rozgryzam. Skorupki juz mnie nie interesuja, szybko znowu do ogrodu i nastepnego orzeszka rozgryzac. Dobre one sa. A skorupki mnie znowu nie interesuja. Tak dziennie sobie pare orzeszkow zjem, a skorupki mnie ZNOWU nie interesuja. Tylko nie rozumiem Pajuni, ona powinna byc zadowolona, ze ja tak o higiene moich zabkow dbam, ale nie, co usiadzie kolo mnie na lozku, jakos z wrzaskiem sie podrywa i za siedzenie trzyma. Jakby ja cos uklulo. Dziwne to. Przeciez te skorupki wcale tak nie kluja.
No, ale potem zbiera te skorupki i jakies niecenzuralne slowa mruczy pod nosem. I narzeka na ten Wielun, ze jej wiewiorke podsuneli, zamiast psa. Czyzby o mnie jej chodzilo? Nie wiem. Tak w zasadzie to wszystko w porzadku, na lakach bawie sie w kangurka, bo tam tyle myszek do zlapania, ze oho. Tylko zaluje, bo mojemu braciszkowi Szluriemu, jakos moje myszki sie znudzily. No coz, trudno. Pajunia bardzo z tego powodu zadowolona, ja mniej. Ale ja inteligentna bestyjka jestem i na pewno szybko cos znajde, aby Szluriemu dogodzic, a Pajunie do bialej goraczki doprowadzic. Na razie caluje wszystkich i ide po nastepnego orzeszka, aby Pajunia smacznie na skorupkach spac mogla.

Warto było prawie trzy tygodnie (delikatna aluzja...) na takie wieści czekać

Szluri - dzięki, że porzuciłeś konsumpcję mysich ogonków, uf..

Pusia napisał:

I narzeka na ten Wielun, ze jej wiewiorke podsuneli, zamiast psa.

Tia...wcisnęli...

Pusiątko

Pajunia
gdzieś to już było przerabiane - o madejowym łożu, o tym że jak się pościele tak się wyśpi .....

Pusiu, nie odpuszczaj, Pajuni pewnie nudno by było gdybyś zaprzestała swoich drobnych "wykroczeń"

A swoją drogągdzie sąfotki

Chcemy fotek

merdanko
Miś i Misiowaci

Pusiaczku koniecznie zmobilizuj swoją pancię do zakupu nowej cyfroweczki.Ostatecznie może wykazac trochę wielkoduszności i podarowac "stary"model syneczkowi..A my będziemy mieli nowe,jeszcze lepsze fotki..

Tym razem to ja , Pajunia, udalo mi sie odgonic Pusiaka od kompa i moge sama cos napisac.
Chcialabym Wam, kochani opowiedziec bardzo wzruszajaca scene, ktora mnie do lez rozczulila. Otoz wczoraj , jak zawsze bylismy na spacerku, na lakach. Moje dwa duze "potforki" znow gdzies zniknely w polach rzepakowych, goniac jakies cietrzewie, czy kuropatwy. A kochany Pusiaczek biegala jak zawsze ,jak szalona, tam i z powrotem. Jamniorek, poniewaz ma przekichane, szedl na dlugiej smyczce ( jedyny w stadku, a to , poniewaz wolny, zawsze zwiewa do lisich dziur) W pewnym momencie , skrecajac na drugie pole, zobaczylismy duzego, nieznanego nam, psa, ktory biegl w nasza strone. I wyobrazcie sobie, tego malutkiego Pusiaczka, ktora zawsze boi sie duzych, nieznach psow, a w tej sytuacji, trzesac sie ze strachu, z determinacja stanela przede mna i zaczela swoim cieniutkim glosikiem , na tego psa szczekac. Ogonek podwiniety, trzesie sie jak galaretka, serduszko ze strachu bije, ale ona mnie bronic chciala przed tym duzym psem. Czyz mozna sobie tyle milosci i wiernosci wyobrazic? Ta malenka kruszynka stawia czola duzemu psu, aby swoja pancie bronic. Zaniemowilam, na szczescie pancio pieska go odwolal, moje duze tez sie zjawily, i okazalo sie, ze ten obcy pies byl bardzo mily i zabawa sie rozkrecila.
Ale ta sytuacja mnie tak wzruszyla, ze az sie ze szczescia poplakalam.
Ile tej milosci ta mala kruszynka w sercu ma, ze mimo strachu, bez wahania ryzykuje swoje zycie, aby mnie bronic. Przeciez to szal.
I ta kruszynka jest zaledwie pare tygodni u nas. Oj nigdy, nigdy
nie pozwole, aby jej sie krzywda stala. Najdrozsze moje sloneczko.
Kocham ja ponad wszystko ( zreszta inne moje potforki tez, ale ona zajmuje wyjatkowe miejsce w moim sercu)

Nooo i świetnie... zachlapałam sobie klawiaturę... przepiękna historia..

Pajuniu uściskaj i ucałuj mocno od nas wszystkich tą swoją czarną kruszynkę

Ech, te nasze ogoniaste. Maksio udaje ratlerka, Pusiaczek rottka

Przyłączam się do prośby Amie, wymiziaj małą supemankę

Przeczytałam to w pracy - i musiałam udawać zakrztuszenie, bo tak się skutecznie załzawiłam

Pajunia - a ja nadal pamiętam te Twoje telefony i obietnice znalezienia małej super domku. Że mnie wtedy nie tknęło o jakim domku Ty myślisz

Pusiątko - broń i kochaj swoją pańcię

Jest tylko Twoja

merdanko - Miś
pzdr
Misiowaty

Ciociu Malgosiu
czy mozna jeszcze zlozyc" reklamacje" na zaadoptowanego czworonoga?
Otoz musze sie poskarzyc na " wstretnego" Puchola. Otoz to male , czarne, nieznosne Pucholstwo zdegenerowalo mi moje slicznie wychowane psiaki. To, ze czasem schrzania i lubi polatac, jeszcze akceptowalam, ale dzis to mnie do bialej goraczki doprowadzila. Ona pooooszla, za nia te glupie moje potforki , ja stanelam i czekam, I sie doczekalam, ale po dwoch godzinach. Szukalam jak zwariowana, policje zawiadomilam, schroniska poobdzwanialam, i gdy juz bylam calkiem bezradna, nagle przylatuje male , czarne wstretne Pucholstwo, cala w skowronkach, jeszcze pelna energii, a za nia ledwo dyszac, z jezorami do ziemi, moje dwa duze, dobrze do tej pory wychowane czworonogi. Najchetniej bym je wszystkie " udusila". Oczywoscie bylam szczesliwa, ze je znowu mam, ale Puchola chce zareklamowac. da sie jeszcze.`?

Oczywiscie to zart, nigdy bym nie zamienila Pucholka i nie oddala, ale musialam sie troche pozalic. Ona sie rzeczywiscie rozbestwila, ale jak sie cieszyla, gdy przeyleciala. Ach, to jest diabelek, ale

Przykro mi Pajunia

Karta gwarancyjna jest tylko na pół roku