Polly Oli - kiedyś Daisy - rudo-białe malutkie cudo

Polcia wygłaskana, wymiziana i wszystko co tam chciałyście od Was...

A teraz idziemy spać...

Proszę państwa - oto Polly
Polly teraz Olę woli.

Razem jedno łóżko dzielą,
jedną kryją się pościelą

Polly Oli buzi daje,
Ola śmiać się nie przestaje

Ola z Polą - duet trwały!
Czyżby cudzik tu był mały?

A to słynna kicia czyli Fargo, ma 8 lat i 7 m-cy

A na koniec poprzedni skarb Oli i jej Dziadków... [']

MałGośka napisał:

Proszę państwa - oto Polly
Polly teraz Olę woli.

Razem jedno łóżko dzielą,
jedną kryją się pościelą

Polly Oli buzi daje,
Ola śmiać się nie przestaje

Ola z Polą - duet trwały!
Czyżby cudzik tu był mały?

Ta foteczka, na której Polly jest jednym wielkim uśmiechem

plus śliczny wierszyk (

MałGośka, poetko nasza

) oddający właściwie wszystko... kwintesencja szczęścia

wierszyk cudowny. bardzo nam się podoba.

No Polly ale Ci się wspaniałe życie trafiło

Małgośka,powaliłas mnie na kolana!

Taki talent poetycki ukrywałas przed nami ponad rok czasu?Wstydź się!
Własciwie czemu tu się dziwić.Przecież Polly nadaje się wyłącznie do łóżeczka,fotela,kanapy,mizianka,całusków..

Nareszcie znalazła swoje miejsce w życiu.

Już kilka dni Nas tu nie było, ale postaramy się poprawić. Polly się pcha do klawiatury, to zaraz Wam tu sama coś napisze...

Cześć. Tu Polcia. Nareszcie odebrałam Oli klawiature i mogę sama popisać. Już prawie tydzień jak jestem w moim nowym domku. Na początku całkiem nie wiedziała gdzie ja jestem i dlaczego. Ewa powiedziała mi, że to jest mój nowy dom, że to moja nowa Pani i jeszcze jedna nowa Pani i mój Pan, a ona pojechała i mnie tu zostawiła. Nowa Pani - Ola wzieła mnie na ręce i zaniosła gdzieś, jak się dowiedziałam potem, to była łazienka... Zostałam wykąpana, uciec się z tej wanny nie dało, za dobrze byłam tam pilnowana... Brrr... Kąpiel nie należy do moich ulubionych rzeczy... A co potem? Potem poszłam spać. Ola wzięła mnie do siebie do łóżka. Bardzo dobrze się spało. Rano zostałam wzięta na spacer. Tak całkiem obco to wszystko wyglądało, ale jest nawet kilka fajnych psiaków w sąsiednich domkach. Przywitały się ze mną. Przez sobotę i niedzielę nie chciałam prawie w ogóle jeść. To z tego stresu. Dużo się dla mnie wydarzyło w krótkim czasie. I jeszcze mnie po schodach uczyli chodzić, bo te schody w środku domku takie dziwne, kręte i trochę śliskie, ale Ola tak chodziła ze mną na kolanach po tych schodach, to nabrałam pewności i już biegam po nich jak szalona. Ogólnie to weekend minął dobrze. Wszyscy mnie głaskali, przytulali. tylko w sobote przyszła do mojej Olci jakaś koleżanka i zabrały mnie do pana weterynarza, żeby mnie obejrzał i odrobaczył, ale nawet dobre to coś było co mi dał. W niedziele wieczorem przyjechali goście. Jak mnie zobaczyli to mówili, że taka ładna jestem. Przecież mi nie trzeba tego nawet mówić, ja to przecież dobrze wiem. W poniedziałek po spacerku Ola wyszła, a ja zostałam w domu! Powiedziała, że musi iść do szkoły i wróci później. Czekała. Trochę pobiegałam po ogródku, ale większość tego czasu i tak spędziłam u niej w pokoju, śpiąc sobie dobrze. Kolejne dni wyglądały podobnie. A tylko od weekendu różniły się już tym, że nie robie prostestów z jedzeniem, tylko jestem potwornym żarłoczkiem. Tylko ten kot jakiś dziwny, chodzi z daleka ode mnie, po parapetach i stołach njalepiej, a ze mną się nawet poganiać nie chce. Ale może jeszcze go jakoś do tego przekonam. Dzisiaj Ola już od rana jest w domu i nigdzie sama nie wychodzi, bo ma już wolne, bo ponać jakieś świeta się zbliżają. Zobaczymy co to jest. A teraz kończę, bo Ola coś musi robić na tym dziwnym komputerze...

O jaaacie

Polly umie pisać! No kurcze - może powinnyśmy dołączać do wyadoptowywanego psiaka certyfikat dot. jakości i posiadanych umiejętności

Jak mało psinie potrzeba do szczęście, prawda? Kochającego, odpowiedzialnego opiekuna i zapełnienia psiego czasu

Mam wrażenie, że to będą najszczęśliwsze święta w Polusiowym życiu

a ja myślę, że to nie będą najszczęśliwsze w tym roku. Ona całe życie będzie już miała szczęśliwe i każdy dzień będzie najpiękniejszym i najszczęśliwszym

MałGośka napisał:

...może powinnyśmy dołączać do wyadoptowywanego psiaka certyfikat dot. jakości i posiadanych umiejętności

...

No to kochana, kiedy Ci ryzę papieru na książkę z opisem funkcjii Gabka nadesłać ?

A zobaczycie! Napiszę KIEDYŚ całą książkę o wspaniałej "rasie wieluńskiej", a najdłuższy rozdział będzie miał zwięzły i porywający tytuł: "Ci wredni, niewdzięczni i wiecznie dokuczający biednej MałGośce nowi ludzie wieluńskich psów"...

Super, super, super

(Ja jak zwykle opóźniona w informacjach

)

Katerinas, nie Ty jedna jesteś opóźniona. Ja też dopiero dzisiaj trafiłam do szczęśliwego kącika Polly

.

Ola tak długo się nie odzywa, bo szkoła wraz z egzaminami, a potem wakacyjne plany zajęły totalnie czas. U Polly wszystko ponoć gra, przyzwyczaiła się do nowego życia już zupełnie - a Ola obiecała wkrótce coś więcej dla nas skrobnąć

MałGośka napisał:

[...]Ola obiecała wkrótce coś więcej dla nas skrobnąć

"Wkrótce" bywa pojęciem baaaaaardzo względnym, prawda?

Oto nasza śliczna Polcia - w towarzystwie suńki mamy Oli

Ola! Ooooola! Napisz coś, bo jeszcze się okaże, że nikt tu Was nie pamięta