Plutuś zaginął !! Pomoc w poszukiwaniach potrzebna!

slicnie slicnie.. kolejny wieluniak ma swój domek

gratuluje decyzji i zycze owocnego zycia pieskowi jak i wlascicielom

pozdrawiamy bakAa & Aron & Pisior & Nuka & Mruczek

No Zosia - brawo!

Mam nadzieję, że teraz już będzie Ci łatwiej znaleźć chwilkę i o "Plutosławie"

nam tu napisać?

No i oczywiście pozostaję z przyjemnością do Twej dyspozycji w kwestii fotek (i nie tylko)

Wprawdzie instruktażyk Mantisowy jest perfekcyjny, ale jakby co - to wal jak w dym

no ladnie

i znow nie wiem jak sie pisze , jak sie wysyla zdjecia

a chcialam wyslac plutka podobizne , a tu znow plama
wiec napisze tylko , ze plutek ma sie doskonale , dzis odwiedzil swoj "stary dom" - ale chyba woli "nowy dom"
plutek uwielbia pluszowe misie , pilki , skarpety -najlepiej kiedy sa brudne - okropnosc - po prostu moj syn juz nie ma skarpet i te wszystkie skarby pluto wynosi i rozgryza i pomyslec ze byl taki grzeczny a moj syn nauczyl go takiego szalenstwa!

! pozdrawiam

(edit: widzę, że w trakcie mego pisania Zosia mi się "wstrzeliła" z postem

)

O matulu. Jak dzisiaj to nasze malusie, niewinne, chudziutkie, gładko-ogoniaste plutusiowe stworzonko zobaczyłam, to... nakrzyczałam na Zosię, że przywiozła jakiegoś innego psa!

(No bo kochani - umówiłyśmy się dziś z Zosią na spotkanko

)

Popatrzcie sami i oceńcie czy aby na pewno to nasz Plutuś?

Normalnie szok przeżyłam

Ale i p. Krysia i Jędrek też

Jednak wystarczyło, że chłopak spojrzał na mnie - już wątpliwości nie miałam. Chociaż zmężniał niesamowicie, obrósł piękną, ciemną i kędzierzawą sierścią (błyszczała i była tak mięciutka i puszysta, że nie mogłam się od niego odkleić, mmmm....

), chociaż zamiast szczurkowatego ogonka dzierżył piękną, napuszoną kitę - wciąż ma to słodkie, plutusiowe spojrzenie...

Pozostała mu też niepewność, choć pierś pręży i potrafi groźnie obszczekać jakieś zagrożenie - to widać, że schronisko bardzo chłopca zestresowało... Może bał się, że jego ukochani ludkowie go tu zostawią?

W każdym razie wpatrzony w swoją Zosię i Mikołaja jest nie do opisania

i choć momentami głuchł zajęty podpisywaniem całej masy strategicznych punktów na placu przed schroniskiem - to gdy już słuch odzyskiwał leciał w stronę Zosi z taką miłością i radością wypisaną na pycholu, że łza mi się oku zakręciła

Zresztą. Na pycholu

Zosi i Mikołaja też widziałam wypisaną dumę ze swego psiego przyjaciela.

Sami popatrzcie... Wg mnie piękne zdjęcie mi wyszło

(choć Plutek se wargę akurat przygryzł

)

W objęcia Zosi Plutosław za każdym razem wpadał z radością

Gdy niespodziewanie dla psiaka odezwały się "głosy przeszłości" - najbezpieczniej było przy pańci. A dokładnie pod nią

Wtedy już można było odważnie przysłuchiwać się schroniskowym dźwiękom, a po dodaniu sobie pewności - zacząć studiować podschroniskową psią prasę

A tak oto prezentuje się tył byłego wieluniaka - jest różnica, nie?

Miło było - ale jednak Plutuś nie dał rady ukryć radości z tego, że wraca do SWOJEGO domku

Ale uśmiech!

Zosiu - szalenie miło było mi Ciebie i Mikołaja poznać

No i jakby Plutka też - w końcu stał się przez ten czas, od adopcji, Prawdziwym Mężczyzną

No no , ladnie to wszystko opisalas malgosiu
I ladne zdjęcia ci wyszły , plutek wyszedl przepieknie
uwielbia jezdzic samochodem i rzeczywiscie chyba nie chcialby juz zostac w "wielunskim domu dziecka psiego".
podziwiam cie Malgosiu , pania Krysie i Jedrka

Rany....
Nie poznałam tego Plutusia, który był w schronisku. Zapamiętałam go takiego malutkigo, przestraszonego, a tutaj proszę, całkiem inny pies

Szalenie się cieszę, że znalazł taką wspaniałą rodzinkę

A tak na marginesie, to jeśli Pani Zosia mieszka blisko Olesna, może mogłabym odwiedzić psie cudo, które tak strasznie mi się podoba??

No nieźle chłopak wyrósł

Szok jak wypiękniał...a tak na marginesie zrodziła mi się myśl przwrptna, że oto kolejny miły, malutki szczeniaczek wyrósł ze smutku na zaskakująco dużego psa o wszędobylskiej i psotniczej naturze

Jejciu.. kolejna cudowna metamorfoza..

ileż te psiaki nabierają radości, którą widać w każdym centymetrze psiego ciałka kiedy tylko trafią na swoich ludzików i mogą nareszcie zacząć żyć.. Plutuś..

normalnie szok przeżyłam i szybciutko zaczęłam szukać zdjęć z naszej z Anną wieluńskiej wyprawy po Denisa.

No i znalazłam.. Plutusia małego

Zosiu:

Alez przemiana
Pieklny jest Zosiu to twa zasluga wielkie brawo dla ciebie

Są jakieś wieści od Pluta?

Wysłany: Wto 1:58, 03 Mar 2009

W niedzielę Kasia trafiła na ogłoszenie o zaginięciu Plutka. Dziś Zosia mi to potwierdziła

Plutek im uciekł

Pomóżcie w poszukiwaniu Plutusia - Zosia robi to na swoim terenie, rozwiesza ogłoszenia, ulotki, itd. jeździ, sprawdza okolice, reaguje na każdy sygnał o widzianym gdzieś bezdomnym psie - jednak Plutka nie ma długo, więc może właściwie być już wszędzie...

Plutuś zaginął 11-go lutego w Kozłowicach k. Olesna. Miał na sobie kolorową materiałową obróżkę. Ma dwa lata, dłuższą brązową sierść, z jaśniejszymi przebarwieniami. Jest przyjacielskim pieskiem.

Zdjęcia w moim poście wyżej, a tu bardziej aktualne, od Zosi:

I jeszcze zbliżenie na mokrego Plutka, z racji obecnie panującej pogody tak właśnie może teraz wyglądać:

Kontakt:

MałGośka, tel. 608 111 640, [link widoczny dla zalogowanych]
Zosia, 668 553 738, 034/359 30 91, [link widoczny dla zalogowanych]

Tu banerek, który zrobiła Mantis - jeśli ktoś może go gdzieś wkleić (link może prowadzić tutaj, bądź na stronę główną schroniska [link widoczny dla zalogowanych] - bardzo prosimy o pomoc w poszukiwaniach...

Wysłany: Wto 8:22, 03 Mar 2009

Ja będę się starała pomóc P. Zosi, chociaż na wsi pełno jest takich Plutusiów i boję się trochę najgorszego...

Nie wiadomo czy się znalazł?