O tym jak Zonka... Zonką pozostała ;)

Wysłany: Czw 19:21, 09 Mar 2006

A wydawało się, że będzie tak dobrze w tamtym domku. No, Edyta ostro pojechałaś babę- ale taka prawda. Takiej to tylko kudły z głowy powyrywać

Wysłany: Nie 2:42, 12 Mar 2006

Dianka zaczyna powolutku pokazywać swoje możliwości

Z opowiadań Marty - przy swoich ludziach to najgrzeczniejsze stworzonko, podobnie na spacerkach. Jednak zostawiona tylko na godzinę czy dwie - robi totalną demolkę

Taką z łażeniem po meblach, zrzucaniem wszystkiego z psie łapy czy mordkę podejdzie.

Marta wraz z rodzicami ma popróbować różnych sposobów, które wspólnie obgadałyśmy - więc pilnie jej kibicuję

Może Karol znajdzie chwilę by sam nam coś napisać o kolejnych Diankowych pomysłach?

A przy okazji - wkleję tu co znalazłam na dogomanii w topiku innego psa-niszczyciela...

Ja byłam właśnie ze swoim psem u wetki, która Luśkę sterylizowała. Zapytała, co słychać u małej, więc powiedziałam, jaka sytuacja...
Odpowiedź była szybka: lęk separacyjny, bardzo częste u psów, zwłaszcza takich po przejściach i bardzo proste do naprawienia.
Trzeba po prostu poświęcić trochę czasu i nauczyć psa, że wyjście właściciela z domu, nie oznacza nic strasznego.
Wtedy nie będzie miało znaczenia na ile godzin wychodzimy.

Wysłany: Nie 11:11, 12 Mar 2006

No prawda. Ale teraz jak pokazać takiemu psu że wyjście z domu to nic strasznego?

Dołączył: 12 Mar 2006

Witam,
jest już troche pózno,ale muszę napisać pare słów,żeby nikt nie pomyślał,że może coś nie tak albo co

,że się nie odzywamy,to poprostu z braku czasu,wszystko jest ok

.Diana ma się dobrze(chodzi na spacery z Berą i Szagim,a co najważniejsze,to spacery są niekonfliktowe

),apetyt jej dopisuje,uniejowski klimat widać jej służy:nie chcę zapeszać ale jest usłuchana,biega luzem i przychodzi na zawołanie(czasem głośniej trzeba krzyknąć tylko

)ale nie zwiewa

Napewno nie wyjedzie stąd,ani nie odejdzie,pokochaliśmy ją całym sercem i tu jest jej dom,myślę,że ona to już wie,to cfaniara

,wstawilibyśmy tu fotki,ale musimy spytać Małgosi jak to się zabrać do tego

,no bo nie wiemy,ale jak się dowiemy to zobaczycie Dianke i jej nowych kumpli

Obiecuje to zrobić jutro i napisać trochę więcej,pozdrawiam

Wysłany: Pon 9:05, 13 Mar 2006

Wysłany: Pon 11:27, 13 Mar 2006

Gosieńko -czy to to samo bokserka którą miałaś zawieść na następny dzień gdzieś tam,,,,,,,,,,,,,,?
jak my wyrywaliśmy CI boryas aby był tylko nasz

?

jeśli tak to

ileż ta mordka przeszła przez ten czas

Wysłany: Pon 19:57, 13 Mar 2006

Fakt, że Dianka przeszła dużo... Ale teraz musi być już tylko lepiej!!

Wysłany: Pon 20:11, 13 Mar 2006

No Martuś - brawo za odwagę i "ujawnienie się"!

Już myślałam, że tutaj do nas ani Ty, ani Karol nie dolecicie

Foteczki możecie do mnie słać na maila: [link widoczny dla zalogowanych] , z opisami jeśli trzeba - a ja je tutaj z ochotą powkładam

Zresztą - tutaj jest cała masa cioteczek, które z chęcią pomogą diankowe fotki umieścić

No i nie ukrywam, że z niecierpliwością czekam na opis spacerków z zazdrośnicą-Berą, a kciuki za naszą rozrabiarę trzymam stale, mam nadzieję, że dziewucha przestanie się tak bać Waszych wyjść i zaprzestanie zniszczeń. Jeśli nie - to napisz, postaram się może jeszcze jakieś materiały wygrzebać... A może ktoś jeszcze będzie miał pomysł?

Boryski - dokładnie, to Dianka czyli "moja" Zonka... Borysek przez ten czas grzał pupkę u Was, a mała zmieniała miejsce aż 4 razy. A dałabym sobie rękę uciąć, że to Borys jest większym "problemem" niż niuniowata Zoneczka

Mam nadzieję, że - tak jak Marta pisze - Dianusia znalazła wreszcie swoje miejsce na ziemi....

Dlatego z takim utęsknieniem czekam na uniejowskie wieści

Wysłany: Pon 21:06, 13 Mar 2006

Ja tez mam gorąca nadzieję,że Dianka już na zawsze zostanie w swoim obecnym domku.
Co do demolek,to sprawa jest naprawe trudna i trzeba naprawdę się zastanowić nad postepowaniem z Dianka.Demolowała mieszkanie u Pani Marysi,demolowała u Sebastiana i demoluje obecnie.Przy czym trzeba powiedzieć,że robiła to dopiero po jakimś czasie,na poczatku wszystko było w porzadku.Myśłę,że koniecznie musimy wspólnie znaleźc rozwiązanie,bo to,że Diana ma kochające serca,nie oznacza,że może demolowac mieszkanie.
Marta,musze Cię jednak przestrzec co do spacerków,abys była czujna cały czas.Pierwsze tygodnie Dianka tryzmała się na spacerkach blisko i przychodziła na zawołanie.Kiedy poczuła się pewniej na swoim terenie,zaczęły się ucieczki.
Dianka to sliczny,kochany i łagodny psiak,ale mimo wszystko trudny .Trzeba znaleźc taką metodę postepowania z nią,aby i jej i Wam było dobrze.

Wysłany: Czw 23:52, 16 Mar 2006

Karol; 15 Mar 2006 napisał:

Przesyłam killka zdjęć naszej paniusi, to dopiero początek, bo nie możemy jej upolować jak np. bawi się z Szagim, czy goni z Berą, tzn. ściga, bo panienki rywalizują ze sobą na sportowo gdy są na spacerze i trudno je wtedy obydwie złapać w obiektyw, tak żeby to miało ręce i nogi. No ale z Szagim Dianka zdjęcie ma, po spacerze, a w samochodzie też się znakomicie czuje, co widać też.

"Diana za kierownicą"

"A co to?"

"Po spacerze"

Wysłany: Pią 0:14, 17 Mar 2006

no no za kierownicą

Dołączył: 12 Mar 2006

Hej,
dzisiaj odwiedziliśmy schronisko,wiem,że to niby kropla w morzu,kiedy pogłaskaliśmy psiaki,pochodziliśmy z nimi,porzucaliśmy kije,poprzytulaliśmy...Marzy mi się(i myślę,że nie tylko mi),żeby przyszedł wkrótce taki dzień,kiedy po każdego z psiaków przyjdzie ktoś,kto im da to,czego najbardziej potrzebują,czyli-miłość

,miskę i mieszkanie.
Ludzie!

!Pytajcie gdzie można,znajomych i nieznajomych,wszędzie gdzie się da i kiedy się da,pomóżmy im jeszcze w ten sposób,i w każdy inny możliwy.
To temat o Diance,ale postanowiliśmy jakoś tak przypomnieć,że w ''naszym''schronisku czeka ciągle 70 psich serc,przypomieć,zaapelować;taka jest niestety rzeczywistość

A teraz o Diance,a raczej-uwaga Małgosia- o Zonce(wreszcie się nie będziesz myliła),bo ona już chyba będzie Zoną

,zresztą zawsze była,tak nam się wydaje,bo na to imię to ona reaguje dosłownie całym ciałem(znawcy tematu będą wiedzieli co mam na myśli

),i jak się krzyknie na nią Zona(np.żeby zapiąć smycz po spacerze)reakcja jest natychmiastowa,a na Diane reakcja była ...zerowa

,tak więc Małgosiu,trzeba chyba zmienić coś tu

To na razie tyle,jutro postaram się przesłać kolejne zdjęcia Zonki,pozdrawiamy

Wysłany: Nie 23:46, 19 Mar 2006

Aaaaaaaaaaaaaaaaaa!

No dobra - nie będę ukrywała

Cieszę się bardzo - bo gdy ją przytuliłam po raz pierwszy - jeszcze delikatnie, jeszcze niepewnie, bo ona była taka zmęczona i wyniszczona.... wtedy właśnie po prostu powiedziałam do niej "Zona, chodź." I poszłyśmy do auta

Nie wiem skąd to imię wzięłam, chyba nawet takie imię do tej pory nie istniało

Mam nadzieję, że te jej natychmiastowe reakcje to nie "zmyłka" - bo to przecież bardzo sprytna dziewusia...

No to nie będę się już myliła!

marta p napisał:

[...]postanowiliśmy jakoś tak przypomnieć,że w ''naszym''schronisku czeka ciągle 70 psich serc [...]

No... wzruszyłam się

Wysłany: Pon 9:10, 20 Mar 2006

Musze sie z Wami tym podzielic, bo jest to dla mnie niesamowite. Moznaby powiedziec ze bylam dzisija u kogos w odwiedzinach... Wracajac, widzialam.... DIANKE!! Dokladnie taka sama suczka!! Niesamowite

Z pewnoscia to nie byla nasza Dianka