Hektorek - niewielki psiak o wielkim sercu

No bo o czym tu pisać, kiedy Hektorek taki grzeczny

Pomijając chęć spałaszowania Julka

to psi anioł

Jestem pełna podziwu dla niego, nawet nie śmialam marzyć o tak szybkiej aklimatyzacji. Troszkę się pobawi z Czupurem, troszkę popieszczoli, koty pogania, grzeczniutko podda szczotkowaniu i z uwielbieniem poznaje okolice (próbując zjeść okoliczne ogony

)
Na spacerze zostal przez pewna panią skomplementowany "oo, jaki ładny piesek"

Jestem bardzo szczęśliwa, że Hektorek jest ze mną, po tylu miesiącach wpatrywania się w przesmutne pyszczydło...

Hektorek śpi (a lubi drzemać, lubi

)

Wcale się nie dziwię, że Hektorek sobie tak spokojniutko drzemie. Jest mu wreszcie dobrze. Ma swój domek i miłość. Moje schroniskowe psy zawsze się tak zachowywały w pierwszych dniach po przyprowadzeniu a potem to już sama miłość.

Hektorku, Mantis i ferajna

Patrzę sobie na te foty i naprawdę warto było

!
Super psiulek ... ale przecież taki zapowiedał się już na podstawie Jego zachowania w podróży

Trzymaj się Ogonie

merdanko - Misiek
pozdrawiam
Misiowaty

Misiowaty, to co zrobiłeś dla Hektorka jest po prostu piękne, nie wiem ile czasu musiałby czekać. Masz dobre

Przyznaję, że troche sie obawialam jak Hektorek odnajdzie się w nowej, tak odmiennej rzeczywistości. Misiu miał do zaakceptowania Misiowatego i Misiowatą, a tu tak liczne stado, i tak różnorodne

Ale od pierwszej chwili czuł się jak u siebie w domu, to niewiarygodne, zero stresu, zero strachu. Z początku podsikiwał, ale bardzo szybko się nauczył, że domek to niezbyt odpowiednie miejsce do załatwiania "takich" spraw

Juz rozumie co znaczy "fe". Uwielbia bawić się w detektywa

Godzinę potrafi śledzić gdzie Julek sie schował. Nadal dużo śpi, ale już gania za dzieciakami, a kiedy ktoś zaczyna sie ubierać, oo, wtedy to już aplauz radości, Czupur wymięka a Hektorkowi wciąż mało dreptania na dworku

Misiowaty, tak patrzę na Twój avatarek... oprócz wieku i wieluńskiego pochodzenia, odkryłam jeszcze jedno podobieństwo Misia z Hektorkiem... długaśny jęzor

Mantis
cieszę się - że wszystko się udało, chociaż wierzyłem, że tak właśnie będzie - i co do podróży i już na miejscu

.
a w ramach wdzięczności - pomyślcie w Wigilię ciepło o Misiowatym - to naprawdę wystarczy, albo jescze żeby innym Ogonom też się udało

.
merdanko - Misiek
pozdrawiam
Misiowaty

a co do tej jesienności Hektorka wyrzuconej gdzieś po drodze - to nie było innego wyjścia. Lało tak przez całą drogę, że po prostu ściana wody wypłukała jesienne nastroje.
merdanko i łapa od Misia
mizianki dla sfory
pozdrawiam
Misiowaty

Misiowaty,w Wigilie będziemy ciepło mysleć o wszystkich naszych ogonkach,więc jakbysmy mogli o Misiaczku nie pamiętać?Myśłę zresztą,że i tutaj urządzimy sobie wszyscy wirtualną Wigilię,razem z naszymi najwierniejszymi przyjaciółmi.I myśle,że do tego czasu jeszcze niejeden ogonek będzie miał rodzinkę,która znajdzie mu miejsce obok wigilijnego stołu..

Misiowaty, zawsze, kiedy patrzę na uśmiechnięty pychol Hektorka to ciepło o Tobie myślę

ale Wigilia to wieczór szczególny, więc i myśli będą ciepłe nadzwyczaj

Dzięki Waszym rozważaniom o wieczorze wigilijnym, właśnie sobie uświadomiłam, że oprócz Śnieżynki, Roxi i Szanty (nie mylić z Szantą Szantinki

) rok temu, nasze ukochane ogonki były jeszcze w schronisku, albo jeszcze gorszy był ich los

Także ta Wigilia będzie bardzo szczególna dla większości z nas, bo pierwsza wspólna

Myślami, będziemy bardzo blisko ogonków, które jeszcze szczęścia nie miały, ale wierzę, że kolejne święta będą spędzać przy własnej choince, zastawionym stole, przytulone do swoich pańciów.

Mantis,
miejmy nadzieję, że tak właśnie będzie.
Ten stół nie jest taki najważniejszy, ale dom, Pan, dłonie które dłaszczą, drapią, koją. To wszystko na własność

!
Wszystkie Ogonki na to zasługują i niech Im się uda!
merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Uuu...ale się melancholijnie zrobiło

No cóż - moim gwiazdkowym (i codziennym...) życzeniem jest by nasze schronisko służyło tylko jako miejsce chwilowego pobytu wyrwanym złym ludziom psim nieborakom - tak miesiąc maksymalnie.... a potem genialne domki, nawet biedne, ale z dobrymi ludźmi...

Mantis! Pisz tu zaraz-natychmaist-już o Hektorku! Bo robi się niebezpiecznie łzawo

Już, już, uwaga, zmieniamy nastrój

Otóż, ogłaszam wszem i wobec, że mój Hektorek, który miał być takim spokojniutkim, uległym ogonkiem... Czupura ustawia

Wikulec ma bardzo wyostrzony zmysł obronny i w chwili (w jej mniemaniu) zagrożenia, zaczyna lekceważyć prośbę o spokój, ona wie lepiej

Mieliśmy gościa niezbyt przez Wiki lubianego, a że ma w zwyczaju nieustanne śledzenie każdego kroku takiego osobnika, a dziś ja stanowiłam zaporę, za wszelką cenę starała się mnie ominąc i gościa "posadzić". Hektorek wsunął się między nas i bardzo stanowczym tonem dał Wiki do zrozumienia, że pańcia prosi o ciszę i odpowiednie zachowanie. Tak to Czupura zaskoczyło, że usiadła potulnie, oniemiała z wrażenia.
Hektor pokazał kto tu jest facetem

Mantis napisał:

[...] że mój Hektorek, [...]

Mmmm.... Niby prosta, oczywista rzecz - a jak cieszy....

Wiki... nie ma jak silna, męska łapa, nie?

Ciekawe czy w końcu pod mantisowym dachem pojawią się psie kłótnie małżeńskie

E,tam psie kłótnie małżeńskie..

Hektorek jest bardziej doświadczony,lepiej zna się na ludziach i wie jakich gości Mantis ma przyjmować i w jaki sposób.

Może Wikulec będzie go słuchał jak starszego,doświadczonego brata?Chyba,że to kolejna pyskata baba wieluńska,jak moja Bonka.Najpierw potulnie wszystkich słuchała,a teraz tak ustawia,zwłaszcza Borysa,że szok..Inna sprawa,że nalezy mu się...

Wiki i Hektorek ślicznie dziękują cioci Szantince, że w ich imieniu napisała list do Św. Mikołaja

Paskudy jedne, każde swoją paczuszkę dostało a i tak do łapoczynów doszło

Ach, dziś minął tydzień jak Hektorek mieszka w domku

Z jednej strony wydaje się jakby to było wczoraj... te emocje z jakimi oczekiwaliśmy na przyjazd wujka Misiowatego i Hektorka, ciekawość jaki on naprawdę jest, a z drugiej... to tylko tydzień a już nie wyobrażam sobie jednoszczotkowego domu

Misiowaty, cieplutko pozdrawiamy

ale to miały wyciagnąć w wigilię spod choinki