Dżeki - po prostu

JA muszę sobie kupic OC za szkody Solki i NW. Trenerka powiedziała. Solka przed sekundą pogryzła Olcię. Nie da się zaczepić leżąc na moim fotelu. Więc to już ostatnie relacje o Sol, ide ją zabić.

Anna napisał:

odbieranie snu właśnicielom, itp.

Widzę, że snu brakuje Ci dramatycznie, skoro śnią Ci się na jawie "właśniciele"

.

Aniu, co rozumiesz przez "pogryzła Olcię"? Bo jest różnica między jednorazowym chapnięciem, a rzuceniem się na kogoś i gryzieniem raz za razem. I o ile to pierwsze może się zdarzyć (choć nie powinno i jest karygodne!

!), to to drugie daje do myślenia nad przyszłością psa, niestety. Może się narażę na forum, ale nie przyjmuję do wiadomości mieszkania ze zwierzęciem, które zagraża człowiekowi (dlatego nie mam ptasznika, piranii i boa dusiciela

).

Siedziały sobie razem na fotelu i Olcia troszkę Solkę poprzewracała z boku na bok. Solka warknęła, więc Olka wstała z fotela i wtedy SOlka za nią i złapała ją za rękę. Raz, ale boleśnie i ze śladami. Nie podoba mi sie to zachowanie. Rozumiem, że nie podoba jej sie coś, ale siedzi w naszym fotelu a nie na swoim posłaniu. Wak by wystrczył, nie musiała ugryźć.

Musisz koniecznie obserwowac jej zachowanie.Byc może był to jednorazowy występ w ferworze zabawy.Moje psiaki czasem jak się rozbrykają równiez potrafią ząbkami łapac za ręce,tyle,ze robią to delikatnie.Bonka bardzo czesto domagajac się pieszczot bierzez moją dłoń i delikatnie mamla.Jest jednak tak delikatna i subtelna,ze nidgy nie jest to bolesne.Raz jedyny zdarzyło się,że Bonka kłapnęła mnie bolesnie,ale było to podczas czyszczenia jej chorego ucha.Sprawiałam jej ból,bo ucho było bardzo,bardzo opuchniete i wypełnione cuchnąca mazią.Bół musiał być potworny,stąd jej reakcja.Mimo tego jej zachowanie nie mogło zostać bez naszej reakcji.Bonka dostała delikatnie w pychol z ostrzeżeniem"fe".I na tym się skończyło.Czasem podczas takich nieprzyjemnych zabiegów pokaże ząbki,ale nigdy już nie chapnie.
Jeśli Solka warczała,,a potem capnęła za ręke,to znaczy,ze zrobiła to zupełnie świadomie.Musisz przedyskutować to z trenerką.Takie zachowania muszą zostać wyeliminowane,bo jeśłi Solka poczuje swoją przewage może dojśc do znacznie gorszych rzeczy.Może zacząć stawiac się równiez i na Ciebie.kategorycznie trzeba reagować,żeby nie stała się domową terrorystką.

Tak masz racje, to niepokojące.

Znowu masz zmartwienie, heh...Edytko a co jak pies po takim skarceniu (fe+pstryczek) pies szczeka na właściciela i generalnie robi się pobudzony? Obrazić się na niego czy coś więcej

No,nie Aniu,tutaj akurat obrażenie nic nie da.Pies musi odczuć,ze zrobił xle.Jesli po kategorycznym "fe" dalej próbuje swoich sił,to trzeba powtórzyć.To"fe" to nie jest mój wymysł,tylko w ten sposób uczono Billa na tresurze,wiec powszechnie stosowane okreslenie.Wprawdzie dotyczyło akurat innych rzeczy,nie gryzienia własciciela,ale sprawdza się w róznych sytuacjach
Może nie będe zasmiecac topiku Dżekiego i omówimy to w innym wątku.Do każdego psa nalezy podejśc indywidualnie,obserwując wogóle jego zachowanie.Ja wiem,że opanowanie złych zachowań Bonki graniczyło z cudem,a udało się.Oczywiście nie mówię o ogonku i kręciołku,bo to inna bajka.

Topiku nie zaśmiecacie - omówiłam to z Dżeksonem i on też jest zdania, że Solkę trzeba przytemperować i sprawa jest pilna, więc zapraszamy do kontynuowania wymiany poglądów

.

Generalnie zgadzam się ze wszystkim, co powiedziała Edyta i do dodania nie mam już nic poza metodą... hmmm... alternatywną. Moja koleżanka wiele lat temu miała agresywnego psa. Agresja dotyczyła głównie psich rywali (sterylizacja nie zlikwidowała problemu, tresura też nie bardzo), bo swoją panią kochał nad życie. Niemniej jednak zdarzyło się, że w trakcie zabawy pies ją ugryzł. Nie do krwi, ale capnął zębami. I moja koleżanka niewiele myśląc ugryzła psa. Nie tylko złapała za skórę zębami, ale porządnie gada dziabnęła! Pies zaskomlał, zadziwił się potężnie i nigdy, przenigdy nie zdarzyło się więcej, żeby ją ugryzł. Niestety po paru latach ugryzł na jej oczach jej dziecko w twarz podczas niewinnej zabawy, ale to już zupełnie inna historia.
Może więc warto spróbować zadziałać z zaskoczenia i przy następnej takiej akcji oddać Solce z nawiązką. Sol musi poczuć fizycznie, że jest ktoś od niej silniejszy.

Metoda może i ma jakieś zalety,ale ja bym jej jednak nie polecała.Pies musi przede wszystkim poczuć przewagę psychiczną.Solka musi czuć,że Ania jest przywódcą stadaNa razie Solka odniosła zwycięstwo:zapanowała nad Olką,a więc nad osobnikiem w jej mniemaniu słabszym.Teraz b edzie próbowała sił na Ani.Przede wszystkim trzeba wyeliminowac jej przekonanie,że Ola już zawsze bedzie jej podporzadkowana,bo inaczej takie incydenty beda sie powtarzać.I najważniejsze,żeby Ola nie pokazała Solce,że się jej boi.Jesli pies wyczuje w niej obawe to przechlapane,zawsze b edzie mu podporzadkowana,a swoje racje będzie wymuszał w każdy możliwy sposób.A psy potrafią fenomenalnie wyczuc ktosię ich boi.

Nie wiem nigdy nie mialam do czynienia z dalmatynami ale mialam kiedys jednego cholernego agresora. Mam kolezanke ktora ma swoje hodowle i bardzo czesto jezdzi kryc swoje psy gdzies na koniec swiata do Rosji. I z takiej wyprawy kiedys przywiozla piekna sunie jużaka. Mala byla w fatalnym stanie i fizycznym i psychicznym wczesniejszy wlasciciel bil ja no i wzielismy sie za wychowanie tej kupy psich neiszczesc i ja wiem jak mala - Dumka miala jakies 8-9 miesiecy bez zdania racji rzucila sie na mnie z zebami i wiedzac od kumpeli ze cos takiego moze nastapic i niestety trza wtedy podjac walke z psem zaczelysmy na powaznie walczyc walka skonczyla sie jak pies zostal z dosc duza sila walniety o sciane i wtedy uznal moje przywodztwo w stadzie ja bylam ta mocniejsza i od tej pory nie bylo zadnych problemow wychowawczych. Oczywiscie pies uznawal tylko mnie jako przewodnika ale moze w przypadku Solki tez trzeba pokazac jej kto trzyma w stadzie lejce

Z gryzieniem trochę żartowałam, bo i tak na to już za późno. W takiej sytuacji nie wyobrażam sobie reakcji innej niż natychmiastowe trzepnięcie agresora w paszczę tak, żeby mu się okręciła o 360 stopni, bezwzględne odesłanie na miejsce i nakaz pozostania tam do odwołania. Metody pozytywne swoją drogą, ale życie wymaga czasami czegoś innego. Delikatne "fe" i lekkie klepnięcie w mordkę są dobre, kiedy szczeniak w zabawie za mocno uszczypnie, a nie kiedy dorosły pies gryzie dziecko, które właśnie przed momentem zostawiło go w spokoju. Nie może być tak, że pies zagraża komukolwiek z domowników.

Tak sobie pomyślałam, że daaaawno nic o Dżeksie nie było - no więc wchodzę i patrzę czy czegoś nie przegapiłam.... No i widzę, że oczywiście, że przegapiłam

Kontakty Solkowe-Dżeksowe

I kolejny najazd na boguduchawinną fundację...

No i ciszę dwutygodniową też! Joasia - marsz do pisania! Aleeeee już!

A co do tematu agresji u psów - i chodzi mi o agresją w stosunku do ludzi... Wyznaję zasadę, że lepiej nie doprowadzać do konfrontacji z psem, zwłaszcza dużym i silnym - bo jeśli pies jest zdesperowany to są nikłe szanse, że się ją wygra

Tak jak napisała Edytka - pies musi poczuć, że człowiek ma przewagę, ale powinna ona być psychiczna. Bo nawet jeśli pies się podda - to nie sztuka go "złamać", sztuką jest go zrozumieć...
I z tego co wiem, to własnie Solka teraz została "zrozumiana" przez Anię

Ale co ja się będę wymądrzać - behawiorysta ze mnie jak z koziej [biiiip] trąbka

Oj Joasiu, przeczytałam... i ty mnie komplementujesz, a sama zrobiłaś to samo

, a nawet więcej. Nawet odczucia i wrażenia z adopcji miałyśmy chyba te same (smycz w rękę, pomachanie, a ja z oddali usłyszłam "... 6 kilo mięsa mniej nam wyjdzie miesięcznie...

"
Masz fantastyczną łatwość pisania. Rozważ możliwość przełożenia wieluńskich opowieści na książkę. Forumowicze to zweryfikują, a wydanie jakoś się załatwi. i pisz, pisz, pisz...

Diana też jeździ Micrą

No ale widzisz Asia - ona NIE CHCE pisać! A ja sie pytam: jak my teraz mamy żyć? Hę?

Aska napisał:

"... 6 kilo mięsa mniej nam wyjdzie miesięcznie...

"

Że co?

Że niby jeden grubas mniej?