Dianka widzi świat jednym okiem

Małgosia mnie szurnęła za niepisanie

, ale doba nie z gumy. U grubaska wszystko w porządku

. Nadal biegamy do weta, ale tylko 2 razy w tygodniu. Czasami mam wyrzuty sumienia, że zgotowałam Diance na starość taki los, bo trochę spokoju to ma tylko u mnie w pracy, a popołudniami prowadzimy bardzo intensywny tryb życia. Jest bardzo kochana

, chociaż nie jest wcale jakąś wystraszoną cielęciną. To poważna kobieta z charakterem. W dalszym ciągu są problemy gryzoniowe

, głównie dlatego, że one tak fajnie uciekają i fantastycznie jest wciskać się za nimi w każde możliwe miejsce (kłapiąc paszczą). A z pisanie spróbujemy się poprawić

Uffff...

Dianuś obok śniegu przechodzi obojętnie. Niestety, rzucona w jej stronę dla zabawy śnieżka spowodowała skulenie się i strach w oczach

To pierwszy pies jakiego znam, który nie umie niczym się bawić

. Wszystkie kupione jej zabawki do niczego nie służą i mogłoby to być zrozumiałe u psa "łańcuchowego", ale ona nie wie nawet do czego służy patyk

Naprawdę trudno mi sobie wyobrazić jej stare życie. Jest z nami dopiero 1,5 miesiąca, więc mam nadzieję, że za jakiś czas rozbryka się bardziej, bo umie się już "ganiać"

Aśka - na wszystko przyjdze czas i pora.Dianka nie jest szczeniaczkiem,którego wszystko ciekawi.Zobaczysz - jeszcze kobietka cię zadziwi.

Bidula pewnie kazdy lecacy przedmiot w jej strone kojazy sie jej z bolem a patyk no coz przeciez to przedluzenie reki ktora zadawala bol. Mam nadzieje ze dziewczynka zapomni o zlych dnaich i jak pisze Szantinka jeszcze Cie zadziwi

Jak to cudownie brzmi, że umie się "ganiać"

A panna jest poważna to też nie będzie szaleć jak dzika. Zobacz dopiero 1,5 miesiąca a tyle dobrego u Was zaznała, że po mału bedzie robić kolejne postępy.

To jeszcze zbyt krótki czas,aby Dianka zupełnie wyluzowała i zaczęła widzieć świat w zupełnie innych barwach.Moja Bonka też reagowała podobnie na zabawki i patyki.Albo je gryzła i niszczyła lub co gorsza zjadała,albo wogóle ją nie interesowały.Zaczęła się nimi bawić dopiero po kilku miesiacach.Teraz nie wyobraża sobie życia bez ukochanej piłeczki,która towarzyszy jej zawsze i wszędzie.Właściwie to trudno zobaczyć Bonkę bez piłki w pycholu.Inne zabawki wyciąga systematycznie i rozwłóczy po całym mieszkaniu,jak małe dziecko.To samo z patykami.Dopiero niedawno pojęła,że to zabawa i frajda.Na wszystko terzeba czasu.Dianka jest starsza,ma więcej przykrych doświadczeń,zatem potrzebuje i czasu więcej.Minęło w sumie tak niewiele tygodni,a już nastąpiła pozytywna zmiana.teraz z każdym dniem będzie lepiej.

Aska napisał:

Jest z nami dopiero 1,5 miesiąca

JUŻ?!?!?

O mamusiu... jak ten czas leci

U Małgosi jest kilka fotek Dianki z dzisiejszego spaceru. Na dworze szaro-buro, ale Dianuś jest w doskonałym humorze. Wczoraj kolejny sukces

. Dziwnie to zabrzmi, ale Dianka pojęła wreszcie, że psie przysmaki się jada

. Przed jej przyjazdem wykupiłam pół sklepu, ale ona po obwąchaniu ciasteczek i kostek nawet nie brała ich do pyska

. Wszystko rozdałam, ale nie mogłam się powstrzymać przed kolejną próbą no i udało się- zajada ze smakiem. Oczywiście jeszcze dużo przed nami, bo wędzone świńskie ucho (pomimo mojego ciamkania) leży do tej pory

Ale zawsze to kroczek do przodu

Wedzooooneee uuuchooo lezyyy?

Moje ogony aż się pośliniły z rozpaczy..Jakby..tak..jednak...Dianka nie chciała...to podamy adresik na priv?

Poważnie,to jeszcze chwilka.Bonka tez nie chciala początkowo żadnego smakołyku,bo nie znała żadnego..Ucho leżąło i leżąło obok niej,a ja własną piersią broniłam go przed trzema wampirami patrzącymi łakomym wzrokiem i czekającymi,a nuz się tak,gdzieś,obsunie..dzisiaj Bonka jest pierwsza w kolejce po ucho..

Aśka - a może Diance zrobisz ciasteczka''cioci Edytki"?-polecam.

Białe zajadają się,choć w skład wchodzi wątroba wołowa ,która zawsze kłuła je w ząbki.

Ucho nietknięte

Niesamowite - Gabek jak dostanie ucho biega jak oszalały w obawie że mu je zjemy - dopiero jak znajdzie bezpieczną przystań to wsuwa aż się niewędzone własne uszy trzęsą. Ale Dianeczka poważna dama i pewnie nie chce się jak dzieciak na jedzenie rzucać

Zdjęcia...gdzie te zdjęcia

Anna napisał:

Zdjęcia...gdzie te zdjęcia

Aaaaaaaaa!
No już-zaraz-moment

Sie człowiek na chwilę w pracę wchłonie to już na niego wrzeszczą

Ale Dianusia przecudnie się uśmiecha... Aż się wzruszyłam - zwłaszcza ta fotka ze śniegiem na nosku.. ach

Małgosiu przepraszam

, ale nie mogłam się doczekać - przecież widziałam Diankę na żywo i strasznie mnie ciekawiło czjak teraz wygląda.

Ależ schudła ślicznie

I bez smyczy chodzi

Och och na swobodzie może brykać a potem wrócić do ciepłego domku - wyładniała panna nie ma co.

Nie przestaje mnie zadziwiać i zachwycać to jak zmienia się pies otoczony miłością i dobrą opieką.

Anna napisał:

Nie przestaje mnie zadziwiać i zachwycać to jak zmienia się pies otoczony miłością i dobrą opieką.

I kto to mówi...

Faktycznie - nie zwróciłam na to uwagi, a przecież Dianka odzyskała dawno zapomnianą linię

Zauważyłam za to od razu jakie ma przecudne futerko