Aster - biały misiu Szantiny przeszedl przez TM

Ten wrzesien jest straszny dla zaprzyjaznionych ogonow.
Aster biał misiek przegrał z choroba.
Dziś Dorotka pomogla mu przejsc na ta lepsza strone mostu, gdzie wszystkie psy sa szczesliwe i nic juz ich nie boli.
Aster zapamietam cie jako wielkiego lizusa kradnacego na kazdym kroku buziaczki tego co pierwszy przynosil zabawke do rzucania.
NIe wiem pisku co jeszcze mozna napisac jak oczy sa pelne

i starsznie cos w srodku boli. Przeciez tak niedawno skonczyles dopiero 3 latka

Zegnaj misiu gdyby ci bylo zle poszukaj Barsy i zaprzyjaznij sie z Jurkiem seniorem bedzie ci wyrywal biale klaki z ogona.

Nie wierzę, to nie może być prawda

Już wystarczy....
Tak bardzo mi przykro.
Opiekujcie się sobą nawzajem kochane ogony wieluńskiej rodziny.
[`] [`] [`]

zawsze gdy wchodzę na forum i zaznaczony jest TM to tak jakoś serce bije szybciej...
Nie lubię tu wchodzić, a jeszcze bardziej nie lubię gdy pojawia się nowy temat.

Aster - biegaj za TM radosny, pogodny i pamiętaj o swoich ludziach, bo oni nigdy nie zapomną

(*)(*)

Dorotko

Bosze! Aster i Ty też...

Co to za straszny miesiąc...

Szantina tak bardzo mi przykro, trzymajcie się, jesteśmy z Wami

Asterku bądz szczęsliwy za Tęczowym Mostem ['] ['] [']

To nie może być prawda! Nie wierzę! Protestuję!

Szantina, tak mi przykro

Trzymajcie się..

Asterku [']

Ach Asterku... nawet nie zdążyłam Cię poznać...

Dorota - trzymajcie się.

Dołączył: 26 Mar 2007

Czemu ty też odszedłeś .czemu ten wrzesień taki okropny. Szatinka trzymajcie się

Asterku

Mój biały misio odszedł....przegrałam walkę ....tak boli....

Drops szuka swojego najlepszego przyjaciela,Szanta osowiała snuje się po domu.....

Dlaczego on...czyżby anioły potrzebowały fantastycznego psa dla siebie?nie mogły jeszcze poczekać?....to nie jest sprawiedliwe.....on miał tylko 3 latka....

Ja chcę swojego Asterka''Śnapiego'' - lizusa wtykającego wszędzie mokrego nochala,kochającego wszystkich.....

Szantina

Ja wiedziałam ,ze Aster odejdzie i wydawało mi się to naturalne. W końcu pies nie może ciągle cierpieć i w sumie tyle już Dorotko przegadałyśmy i rozumiałam i wiedziałam. Ale...
Ale teraz... to niesprawiedliwe...zawsze tęsknimy, ale Aster...młody pies...wiem, że nie mogłeś już dłużej czekać na wolność i spokój...ale jak to możliwe, że już cię nigdy nie pogłaszczę

Szantinko, Martusiu, Marku...

Szkoda, że nie zdążyłam Cię za uchem podrapać, Asterku..
Teraz już biegasz po tęczowej wstążce radosny, szczęśliwy, bez bólu, z uśmiechem na białym pysku.. A Twoi wierni psi przyjaciele zostali tu żeby pomóc Waszym ludziom zagoić ranę w ich sercach..

Trzymajcie się dzielnie.. Ludziki Asterka