Więcej czytamy niż piszemy - dlaczego?

Tak dzisiaj usiadłam i poodpowiadałam w kilku watkach i zebrałam się wreszcie do napisania tego posta.

Chciałabym z Wami porozmawiać na temat tego, co się dzieje, że rzadko piszemy na forum. Niektórzy rzadziej zaglądają, ale sporo jest osób, które tak jak ja czytają wiadomości, ale nie odzywają się z różnych powodów.

Natchnęły mnie do tej dyskusji słowa mojej koleżanki, która mówiła, że damy radę utrzymać znajomość nawet jeśli nie będziemy mogły się spotykać jesli będziemy się kontaktować ze sobą nawet wtedy, gdy nie będzie nam się chciało

I postanowiłam popracować nad sobą i częściej się odzywać.

Ja przyznam, że nie pisze, bo:
- mam wrażenie, że nie mam nic do powiedzenia
- jestem zmęczona i mi się nie chce
- obawiam sie wszczynać kontrowersyjne dyskusje

Kochani, napiszcie choć w tym wątku co Wam przeszkadza pisać, co by pomogło, czy macie jakieś pomysły, żeby nasza wyjątkowa wspólnota zwierzomaniaków nadal tętniła życiem

Hmmm, mój powód jest dość banalny. Jak już wszystko przeczytam to brakuje mi czasu na odpowiedź. Jednak staram się jak mogę. Najtrudniej piesze się w temacie własnych ogonów. Sądzę, że to dlatego iż my doskonale wiemy co u naszych podopiecznych i bardziej jesteśmy zainteresowani losami tych Wieluniaków oraz przyjaciół z którymi mamy kontakt jednynie przez nasze forum.

Dołączył: 26 Mar 2007

To fakt że najtrudniej pisze się o własnych ogonach,a to że może spokojne życie jest zbyt nudne , że według mnie nic ciekawego się nie dzieje. Lepiej się czyta cudze historie .

Dla mnie to forum jest naprawdę niesamowite. Atmosfera która tu panuje jest niepowtarzalna.
Pisałam na wielu forach, jedno na poważnie współtworzyłam z ogromnym zaangazowaniem. Niestety rozpadło się - czemu to już na dłuższą opowiastkę

Jednak na żadnym z odwiedzanych przeze mnie for w internecie nie znalazlam podobnej, przyjacielskiej atmosfery, wspaniałych, kochających zwierzęta ale i ludzi osób i tylu przyiacioł.
Piszę mało - bo wydaje mi się, że wszystko co napiszę jest takie banalne... Uwielbiam psy i się nimi interesuje, ale moja wiedza jest tak mikroskopijna w porównaniu do waszej, że czasem nie widzę sens, żeby coś pisać, radzić.
Zdaje sobie też sprawę, że popełniam wiele blędów wychowawczych wobec mojej Smużyny i nie chce się nimi chwalić i narażać się na krytykę. Chociaż krytyka tu jest zawsze konstruktywna. Ale chodzi o to, że mi ta moja Smużyna ze swoimi wszystkimi niedoskonałościami odpowiada najbardziej na świecie, choć nie posiada najlepszych manier

Uwielbiam czytać to forum, każdy wątek odkąd tu jestem mam przeczytany od deskido deski

Uważam, że MałGoska jest wspaniałą Adminką i w tej (i nie tylko) funkcji jest dla mnie idolką

Dziękuje, że jesteście Forumowicze Zwierza

tak jak Anna zastanawiałam się co też się dzieje takiego, że w zasasdzie cicho na formum i mało kto się odzywa w tym także ja

a co do mnie to Anna ujęła dokładnie powody
- wydaje mi się, że niewiele ciekawego mam do napisania
- wydaje mi się, że 'a co kogo obchodzi co się dzieje u jakiejś baby gdzieś na krańcu świata'
- jestem potwornie zmęczona i nic mi się nie chce

a w ogółe to 'życie jest jak dłuuugi żelazny most ...'

Zaczekam jeszcze trochę i sformułuję za jakiś czas wnioski

Ale na razie popatrzcie, że kolejnej osobie wydaje się, że nie ma nic do powiedzenia a inni jakoś to nic chętnie by poczytali..ciekawe prawda

Na dzień 26.05.08 godz. 13.38. Twój post przeczytało 57 osób, odpowiedziało 5. Dołączę do grona czytających i nie piszących (lub piszących mało).

Wiesz Asiu nie liczę na rewolucję i tez widzę te dane...ale po prostu byłam ciekawa dlaczego...

ano dlatego, żee taka jest natura człowieka
każdy chce wiedzieć jak najwięcej o innych i o tym co u tych innych i z tymi innymi się dzieje
ale niekoniecznie chcemy aby wszyscy wiedzieli coś o nas i to nie tylko dlatego, że wydaje się nan ta wiedza o nas nudna i nieciekawa ale także dlatego, że przekazywanie tej wiedzy wymaga wysiłku
wysiłku w kilku płaszczyznach :
1. wiedzę należy przekazywać w sposób jasny i prosty tak, aby to co przekazujemy było jak najbliższe tego, co chcemy przekazać, aby nikt nie zrozumiał niczego opacznie lecz tak jak my chcemy aby było zrozumiałe - a to z kolei wymaga skupienia i precyzji w przekazywaniu informacji o faktach i nie tylko o faktach
2. chcemy kontrolowac aby powiedzieć czy opisac tylko to co chcemy ujawnić i do tego tak, aby słuchacz lub 'czytacz' interpretował fakty i stwarzał sobie taki obraz naszej osoby i naszego świata jaki chcemy aby sobie stworzył

ciąg dalszy nastąpi - lecę na Policję bo mnie wezwali

Anna napisał:

Zaczekam jeszcze trochę i sformułuję za jakiś czas wnioski

Oooo, "czas" minął - miały być jakieś wnioski! I cisza!

A tą to wyjątkowo długo nasza władza magluje

irma napisał:

ciąg dalszy nastąpi - lecę na Policję bo mnie wezwali

NO TO PRZERYWAM TĘ CISZĘ

Więcej czytam

mniej piszę

z powodów dokładnie tych samych co wcześniej napisano.

Ale obecnie w tym temacie jest chyba nieźle

... a może nawet dość dobrze

Jestem zafascynowana tym forum i uwielbiam pisać. Chwilami gdy piszę o Romku, przeraża mnie,że piszę za dużo. Wydaje mi się,że za chwilę adminki powiedzą,że za długie wypowiedzi itd. A spotkałam tutaj tak fantastycznych ludzi,że nie sposób milczeć. Wreszcie można powiedzieć,że psa się kocha,że umarł, pobeczeć i nikogo to nie dziwi. Tego było mi trzeba. Ja tutaj czuje się jak u siebie razem z moim Romciem.

Wiesz Jolu, może niektórzy po prostu nie potrafią ładnie opisywać swoich przeżyć i ten fakt ich krępuje? Jest parę osób ( i Ty do nich należysz), które mają "lekkie" pióro i ich przygody z psami czyta się jak dobrą powieść. Inni piszą tylko wtedy, gdy w ich i psim życiu wydarza się coś na prawdę WAZNEGO. Niestety nie każdy został obdarzony talentem literackim. Ale forum jest wspaniałe i czasem wprost nie mogę oderwać się od czytania wszystkich ogoniastych historii.

Forum zaczęłam traktować jako swoisty pamiętnik mego Romcia- to po pierwsze / kiedy zajrzę zawsze doczytam kiedy np.mi poszedł w cały świat/
Po drugie- bardzo wiele dowiaduję się tutaj o psich sprawach /doświadczenie ludzików/
A po trzecie- poznałam wspaniałych ludzi i mam wrażenie,że gdyby coś złego się działo, a bym o tym napisała wszyscy by się odezwali i pomagali. Tu są wspaniali ludzie i to jest fantastyczne. W swoim prywatnym, realnym życiu nie spotkałam ludzi, którzy działaliby spontanicznie i bezinteresownie.
Izo,miło mi bardzo ale mnie przeceniasz z tym pisaniem. Teraz czuję się zobligowana i będę się bardziej starała.

Odważę się odświeżyć temat po pół roku

Właściwie mogę się podpisać pod wszystkimi, zamieszczonymi wyżej argumentami. U mnie przeważającym jest chroniczny brak czasu. Ale czego się nie robi dla wspaniałej atmosfery i ludzi, w których wyczuwa się bratnią duszę - świat się nie zawali, jak w domu będzie trochę bałaganu.

Zresztą - jeśli z przesiadywania na dogomanii i przeglądania stron schroniskowych wyniknęło coś dobrego dla dwóch psiaków i dzięki czemu jestem TU Z WAMI - to czuję się usprawiedliwiona!

Więcej futrzaków nie mogę zabrać, ale mogę im pomóc rozgłaszając je w internecie - i tak z sentymentu (i pewnie z uzależnienia) wchodzę na stronę adopcyjną spanieli, obowiązkowo na dogomania metamorfozy i śledzę losy psów w trzech schroniskach - tyle czasu poświęcam i mam wrażenie, że mógłby on być lepiej wykorzystany ... a nie jest

z tej przyczyny, o której już pisałam - w dziedzinie internetu raczkuję. Rejestracja i pisanie postów nie jest takie trudne, jak mi się wydawało, ale inne sprawy np. tworzenie czy zamieszczanie banerków, podawanie linków do stron itp. w tej chwili jeszcze jest dla mnie "wyższą szkołą jazdy" Jestem zdeterminowana, żeby to opanować, ale to trochę potrwa. Dobrze, że najstarsza latorośl ma w 6 klasie informatykę, to może mnie trochę oświeci

bo póki co to

W każdym razie - zawsze lepiej mi się wypowiadało w piśmie niż w mowie - więc trochę się ze mną pomęczycie !