Mandy - największa radość MANDY ;)

Ciotka Edytka wkleiła fotki pociechy MANDY vel Kasi do topiku Smużynki - a że Mandy psica to przecież cudny stór, pozwoliłam się założyć jej oddzielny topik

MANDY napisał:

to jest moja najwieksza radosc MANDY

Kasia - to co , może napiszesz co nieco o swojej ulubienicy?

Hehe, cudny wlochacz

Wyglada na pieszczocha. Masz go od "nowosci" czy z odzysku z koninskiego schronu?
Swoja droga, to w Koninie macie najladniejsze schronisko jakie widzialam. Wszedzie czysciutko, psiaczki ladne, wesole. Jeszcze kiedys Wielun musimy odwiedzic

Ale w ostatni weekend przegralismy w bilarda, wiec pewnie niedlugo w ramach rewanzu odwiedzimy znajomych w Wieluniu

Mandy tarfila do schronu w sierpniu 2001 i od tamtej pory jestesmy nierozlaczne

mam ja od pazdziernika 2002.Mandy jest naszym drugim psem.Pierwszy byl labrador Cygan.Byl u nas kilka dni.Musielismy go wydac ze wzgledu na moja alergie

Ale moja milosc do zwierzakow wygrala i od czasu kiedy jezdze do schronu (od 2001) mam delikatne objawy.Trudno bylo mi namowic rodzicow na kolejnego psiaka.Z owczesna Pania Prezes kombinowalysmy jak ich do tego przekonac.Dopiero po jej smierci rodzice zdecydowali sie psiaka.Nie moglam sobie z tym poradzic.Przyjezdzalam do schronu a jej nie bylo.Czekalismy z pasiakami na nia.Mielismy nadzieje ze wroci ze to co sie stalo to tylko zly sen.Rodzice widzac moj poglebiajacy sie "dolek"zdecydowali sie na psa.Ale ta decyzja wcale mi nie pomogla bo z 170 czekajacych na nowy dom stworow musialam wybrac jednego

Wybralam Mandy.Moja radosc nie trwala dlugo.21 grudnia 2002 r. okazalo sie ze Mandy ma ropomacicze(wczesniej miala podawane hormony)Okropnie sie balam ze ja strace.Menducha zniosla zabieg dobrze.W nocy wygryzla sobie wenflon

Kiedy ja odbieralam po operacji lekarz powiedzial ze dwa - trzy dni po zabiegu nie moze sie meczyc(nie moze skakac,wchodzic i schodzic po schodach itp)Caly tydzien po operacji wnosilam i znosilam po schodach,wsadzalam na lozko,zanosilam na kolejna wizyte u lekarza w podusi i w kocyku(kawalek ma do wet)balam sie ze cos moze sie jej stac.Od czasu operacji Mandy nie nawidzi Pana doktora.Jeszcze wracajac do dnia kiedy ja wzielam (25.10.2002)postanowilam ze Mandy bedzie spala w poslaniu przy lozku.Nie wyszlo mi to.Usnela w poslaniu ale obudzila sie ze mna w lozku pod koldra wtulona we mnie.Mandy jest przykladem tego ze psiaki schroniskowe potrafia sie odwdzieczyc.Nie opuszcza mnie na krok.Gdzie ja tam i ona.Wyjde na chwile,moze mnie nie byc 5 minut a ona sie cieszy tak jak by mnie nie widziala caly dzien.Szczeka,piszczy,podskakuje do mnie,ogon chodzi jej jak helikopter

Jest moja mala radoscia.

Widać przecież,że to psie cudo i sama radość

Już sobie wyobrażąm ten merdający ,włochaty ogonek..

TA SWOJA RADOSCIA MNIE UJMUJE.TERAZ NADRABIA CZAS KIEDY MNIE NIE BYLO.OD TRZECH LAT CODZIENNIE BYLAM W SCHRONIE I MANDUCHA WIDZIALA MNIE TYLKO CHWILE RANO I WIECZOREM ALE TO TEZ NIE BYLO DLUGO.TERAZ LEZY POD BIURKIEM I MNIE PILNUJE

MANDY, Smuga robi dokladnie to samo

Chocmym tylko odeszla od komputera gdzie polegiwala pod moim krzeselkiem na moement do toalety albo po herbate do kuchni, ona idzie za mna i nie odstepuje mnie na krok. Gdzie ja tam i ona

A tej radosci po moim powrocie do domu nie da sie opisac - pies szaleje, jakby mnie conajmniej rok nie widzial. Podobnie M, wraca tylko na weekendy, ostatnio dwa tygodnie go nie widziala, i jak wylysmy na spacerze a M przyjechal na parking, to smycz chciala urwac tak do niego ciagnela

Oczywiscie zostal obskakany, oblizany i obskomlony z kazdej strony

Te chroniskowce naprawde sa cudowne!

Moje drogie ciotki,schroniskowce na pewno są wyjatkowe,ale musze jednak stwierdzić,że nie tylko one potrafią tak się cieszyc.Wyobraźcie sobie moje powroty:stawiam noge za progiem a tu wali się na mnie banda czworga!Cztery mordy piszcza,spiewaja,szczekaja,opowiadają,liżą,cztery ogony merdają na wszystkie strony,a szesnaście łap chce mnie zadeptać z radości..I kto tak potrafi jeszcze witać?

Zas Bartek mój,który trafił do mnie już jako szczęśliwy szczeniak,z super domku,gdzie sie urodził,nie odstępuje mnie na krok od 10 przeszło lat.Jest moim cieniem,chodzi za mną krok w krok,a każdy ,kto pojawi się w promieniu 100km jest wrogiem,chcącym zrobić mi krzywdę.W Bartka mniemaniu,oczywiscie i na spacerze.Poza tym jest super przytulastym niedźwiadkiem,życzliwym ludziom.
Psa miłośc nie ma sobie równej we wszechświecie i dlatego nie moge zrozumiec,że ludzkie potwory potrafią nie tylko odrzucić tę miłośc,ale i skrzywdzić okrutnie kochające czworonogi.

IDZIEMY NA MANDY NA MALE WAKACJE.NIE BEDZIE NAS TYDZIEN

MYSLE CZY NIE ZABRAC SCHRONOWYCH DZIECIAKOW NA WAKACJE.JAK WROCIMY TO SIE ODEZWIEMY.

POZA TYM MANDY JEST URODZONA MODELKA.JAK ZOBACZY APARAT TO ZARAZ POZUJE.JEJ ZDJEC MAM PONAD 1000.

Sliczna z niej psinka

P.S. pisanie wielkimi literami w necie to jak krzyk

Wrocialysmy do domu w piatek ale musialam wyjechac do Sopotu a Menducha zostala w domu

Strasznie za nia tesknie

nie moge sie doczekac kiedy ja zobacze.juz wyobrazam sobie jej radosc

dobrze ze moge popatrzec na nia w internecie

Radośc będzie pewnie do sufitu..Ja nigdzie się nie ruszam bez pokaźnego pliku zdjęć moich ogonków.Bardzo rzadko zdarza się,abym gdzies jechała bez psiaków,przynajmniej jednego,a najczęściej dwóch.Reszta i tak dostaje ode mnie kartki z pozdrowieniami...

nie moglam zabrac Mandy ze soba.za dluga droga.autobus pozniej pociag dziecinka by sie meczyla.nie widzialam jej 4 dni o 4 dni za dlugo.postanowilam sobie ze bede zabierala ja zawsze.radosc z mojego przyjazdu byla ogromna.nie zostawia mnie teraz na krok

jak wgram zdjecia w komputer to Wam pokaze.caly dzien na mnie lezala.

I co - nadal leży?

Bo fotek naaaadaaaaal nie ma - Mandy pogoń swoją pańcię, co?